Μπορεί να πέρασαν λίγες ημέρες από τη στιγμή που η ψυχή σου ανέβηκε στον ουρανό κι από εκεί ψηλά με το άγρυπνο βλέμμα σου να μεσιτεύεις στον Κύριο για την ελευθερία και προστασία Ελλάδας και Κύπρου.

Δεν έχει περάσει, κι ούτε θα περάσει ποτέ, έστω και μια στιγμή που θα ξεχαστεί η επίγεια παρουσία σου. Ίσα ίσα το αντίθετο συμβαίνει.

Τώρα είσαι πιο πολύ κοντά μας. Γιατί τώρα όλοι όσοι σε γνώρισαν, επειδή δεν είσαι δίπλα τους με φωνή και σώμα έχεις περάσει στην καρδιά, το μυαλό και την ψυχή μας. Τώρα σε ακούμε πιο πολύ και πιο δυνατά από ποτέ. Κι όσο οι δυσκολίες και οι προκλήσεις θα αυξάνονται, τόσο πιο πολύ θα μας εμψυχώνεις.

Η αθανασία σου ως γεγονός και ζώσα πραγματικότητα αυτό ακριβώς σηματοδοτεί. Ότι είσαι πάντα δίπλα μας, σε κάθε δύσκολη αποστολή, προσωπική, εθνική δείχνοντας το δρόμο του καθήκοντος.

Το δρόμο που πρέπει να βαδίσουμε για να εξασφαλίσουμε την ύπαρξη μας ως χώρα κι ως έθνος και παράλληλα να σταθούμε δίπλα σου με καθάριο βλέμμα σαν έλθει η ώρα της συνάντησης μας στους δρόμους τ΄ ουρανού.

Θεοφάνης Λάζαρης