Παρά τις ανησυχητικές προβλέψεις της ΕΜΥ για τον καιρό, που ήταν εξαιρετικά ασταθής για την εποχή, όλα εξελίχθηκαν θαυμάσια και μάλιστα στην περιοχή του προορισμού επικράτησε λιακάδα και κανονική θερμοκρασία.

Με το τουριστικό λεωφορείο του συμπατριώτη μας κι έμπειρου επαγγελματία Βασίλη Σκούρου αναχωρήσαμε στις 7:30 το πρωί από το χώρο του Μουσείου και μετά από μια αναγκαία στάση στο Σπαθοβούνι περίπου στις 11 φτάσαμε στην πόλη της Πάτρας κι επισκεφτήκαμε το καταπληκτικό Αρχαιολογικό Μουσείο Πατρών, το οποίο βρίσκεται στη βόρεια είσοδο της Πάτρας σε ένα φουτουριστικό κτίριο που κατασκευάστηκε το 2008 σε σχέδια του αρχιτέκτονα Θεοφάνη Μπομπότη. Έχει συνολικό εμβαδό 5.955 τ.μ. και διαθέτει τρεις μεγάλες αίθουσες για τη μόνιμη έκθεση, μία αίθουσα για περιοδικές εκθέσεις, σύγχρονους χώρους υποδοχής και εξυπηρέτησης κοινού, αμφιθέατρο, αναψυκτήριο, εργαστήρια συντήρησης, αποθήκες αρχαίων και υπαίθριο χώρο, ο οποίος εξυπηρετεί και τη στάθμευση των οχημάτων των επισκεπτών.

Η μόνιμη έκθεση του Μουσείου οργανώθηκε από την επιστημονική επιτροπή του Υπουργείου Πολιτισμού και ολοκληρώθηκε το 2011, Περιλαμβάνει εκθέματα τα οποία χρονολογούνται από το 4000 π.Χ. έως το 400 μ.Χ. και προέρχονται από το ανασκαφικό έργο στην Πάτρα και περιοχές της νότιας και δυτικής Αχαΐας.  

Τα εκθέματα παρουσιάζονται σε τρεις μεγάλες αίθουσες του Μουσείου που αφορούν: η πρώτη τον ιδιωτικό βίο, η δεύτερη το δημόσιο βίο και η τρίτη τα νεκρικά ήθη και έθιμα με το χαρακτηριστικό τίτλο «Νεκρόπολη».

Η επόμενη στάση μας είναι στους δύο περικαλλείς ναούς του Αποστόλου Ανδρέα (παλαιός και νέος) του πολιούχου των Πατρών.

Ο παλαιός ναός του Αγίου Ανδρέου χτίστηκε μεταξύ 1836 και 1843 στο χώρο όπου υπήρχαν τα ερείπια του παλαιότερου ναού, που υπήρχε από την εποχή των Ενετών και καταστράφηκε από του Τουρκαλβανούς το 1770, στα Ορλωφικά.

Είναι τρίκλιτη βασιλική που έχει προστώο με πέντε τοξωτά ανοίγματα στην όψη της και είναι έργο του αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου. Ήταν ο πρώτος ναός που οικοδομήθηκε στην μεταεπαναστατική Πάτρα και διετέλεσε Μητρόπολη της πόλης για την περίοδο 1845-1856.

Η αγιογράφηση των οροφών του ναού παραπέμπει στις αντίστοιχες δυτικοπρεπείς τοιχογραφίες των Επτανήσων και είναι έργο του ζωγράφου Δημήτριου Βυζάντιου – Χατζηασλάνη. Σ’ αυτές απεικονίζονται ολόσωμοι οι πατριάρχες της Παλαιάς Διαθήκης και Άγιοι της Εκκλησίας μας μεταξύ των οποίων και ο Άγιος Ανδρέας, στον οποίο είναι αφιερωμένος ο ναός. Στο δεξιό κλίτος σε υπερυψωμένο χώρο υπάρχει ο τάφος του Αποστόλου.

Στη νότια πλευρά του ναού βρίσκεται το «άγιασμα», σε ένα μικρό υπόγειο χώρο όπου αναβλύζει αγιασμένο νερό, ενώ βορείως του ναού υψώνεται το πέτρινο κωδωνοστάσιο, που κατασκευάστηκε στα  τέλη του 19ου αιώνα σε αντικατάσταση του αρχικού ξύλινου.

Ο παλαιός ναός του Αγίου Ανδρέου αποτελεί ξεχωριστό μνημείο της Πάτρας γιατί εκτός από λατρευτικός χώρος, είναι ένα καλλιτεχνικό μνημείο με ιδιαίτερη αξία.

Ο νέος ναός του Αγίου Ανδρέα Πατρών ή Καθεδρικός Ναός Αγίου Ανδρέα Πατρών βρίσκεται δίπλα στον παλαιό. Η κατασκευή του βυζαντινού ρυθμού ναού ξεκίνησε το 1908 υπό την επίβλεψη του αρχιτέκτονα Αναστάσιου Μεταξά, τον οποίο ακολούθησε ο Γεώργιος Νομικός. Εγκαινιάστηκε 66 χρόνια αργότερα, το 1974. Καλύπτει εμβαδόν περίπου 2.600 τετραγωνικών μέτρων. Πάνω στον κεντρικό θόλο υπάρχει ένας επίχρυσος σταυρός μήκους 5 μέτρων, και στους υπόλοιπους θόλους υπάρχουν 12 μικρότεροι σταυροί. Αυτοί οι σταυροί συμβολίζουν τον Ιησού και τους Αποστόλους του. Το εσωτερικό του ναού είναι διακοσμημένο με βυζαντινής τεχνοτροπίας τοιχογραφίες και μωσαϊκά. Θεωρείται ο μεγαλύτερος ορθόδοξος ναός στην Ελλάδα και ένας από τους μεγαλύτερους στα Βαλκάνια.

Στο ναό αυτό φυλάσσονται λείψανα του Αποστόλου Ανδρέα με μεγαλύτερο την κορυφή του κρανίου του Αποστόλου σε ειδικό χώρο στο δεξιό κλίτος, ενώ στο αριστερό σε ειδική θήκη σε σχήμα Χ φυλάσσονται μικρά τμήματα του σταυρού του μαρτυρίου του. Προσκυνάμε συγκινημένοι κι επικαλούμαστε τις πρεσβείες του Πρωτοκλήτου προς τον Πανάγαθο Θεό.

Στη συνέχεια οι εκδρομείς κατά παρέες διασκορπίζονται στο κέντρο ης Πάτρας για να δουν τα αξιοθέατα με κύρια σημεία την πλατεία ωρολογίου, την πλατεία Γεωργίου με τα δύο ορειχάλκινα σιντριβάνια, το μεγάλο πεζόδρομο Αγίου Νικολάου, τη λεωφόρο Γούναρη, τα Ψηλά Αλώνια κ.α. Με την πρώτη ματιά αντιλαμβάνεται κάποιος ότι η Πάτρα είναι μια ζωντανή φοιτητούπολη, αφού παντού υπάρχουν νεανικά στέκια γεμάτα από νεολαία.

Στις 5:30 το απόγευμα αναχωρούμε από το καθορισμένο σημείο και κάνουμε μία στάση στο προσκύνημα της Παναγίας Τρυπητής του Αιγίου, που είναι κολλημένη σα ζωγραφιά πάνω στο βράχο.

Ανθώνες καλλιτεχνικοί και σιντριβάνια στολίζουν την πρόσοψη του Ναού, ενώ στις άλλες δύο πλευρές, στο μάκρος του βράχου, εκτείνονται πυκνές δενδροστοιχίες από ψηλά, λυγερόκορμα κυπαρίσσια, που το βαθυπράσινο χρώμα τους έρχεται σε γραφική αντίθεση με το κατάλευκο του προσκυνήματος. Η διπλή μεγάλη σκάλα συνδέει το Ναό και το συγκρότημα των ξενώνων του.

Λίγα μέτρα πιο κάτω απλώνει το γαλάζιο χαλί της η θάλασσα του κορινθιακού με το μικρό λιμανάκι γεμάτο ψαρόβαρκες και απέναντι φαίνονται τα χιλιοτραγουδισμένα βουνά της Ρούμελης.

Κατά την παράδοση το δέκατο αιώνα, κάποια θεοσκότεινη νύχτα από κείνες που σαρώνουν με άγριες φουρτούνες τα πέλαγα, ένα καράβι ναυάγησε στον Κορινθιακό Κόλπο. Ο καπετάνιος του καραβιού, άνθρωπος τολμηρός και θεοφοβούμενος, κολυμπώντας στα μανιασμένα κύματα με τη βοήθεια μιας σανίδας, κατάφερε να φθάσει στην ακτή. Ήταν η παραλία του Αιγίου. Ο ναυαγός ευχαρίστησε το Θεό για την ανέλπιστη σωτηρία του και τότε, μέσα στο σκοτάδι, αντίκρισε, λίγο πιο πάνω απ’ την ακτή, σε ψηλό και απόκρημνο βράχο, ένα παράξενο φως. Οδηγούμενος απ΄ αυτό το μυστηριώδες φως, σκαρφάλωσε στο βράχο και βρέθηκε ξαφνικά εμπρός σε ένα υπερκόσμιο θέαμα. Μέσα σε μικρό κοίλωμα, ένα είδος φυσικού κρυψώνα, αστραποβολούσε  η εικόνα της Θεοτόκου.

Ο ευλαβής ναυτικός προσκύνησε την Αγία εικόνα και μόλις ξημέρωσε έτρεξε στην πόλη να αναφέρει το γεγονός. Η είδηση μεταδόθηκε αστραπιαία στο λαό που ξεσηκώθηκε σύσσωμος να πάει να δει και να προσκυνήσει το θαύμα. Έτσι κτίστηκε η εκκλησία της Παναγίας, που πήρε το όνομα «Τρυπητή» από την τρύπα του βράχου όπου βρέθηκε η εικόνα.

Οι Αιγιείς τιμούν ιδιαίτερα την Παναγία Τρυπητή και τη θεωρούν Προστάτιδα της πόλης τους, αποδίδουν δε σε αυτήν την επέμβασή Της για τη σωτηρία του Αιγίου από τους Γερμανούς και Ιταλούς κατακτητές και από διάφορες, κατά καιρούς θεομηνίες. Ο Ναός γιορτάζει την Παρασκευή του Πάσχα, εορτή της Ζωοδόχου Πηγής. Είναι η τοπική εορτή του Αιγίου και η πόλη την ημέρα αυτή παρουσιάζει πανηγυρική όψη.

Μετά το προσκύνημα ξεκινάμε για την επιστροφή στη Σπάρτη με μια αναγκαία στάση στο ΣΕΑ ΑΛΕΑ του Αρτεμισίου. Φτάνουμε αργά το βράδυ και χωριζόμαστε ευχαριστημένοι με ευχές για το καλοκαίρι και στο επανιδείν το φθινόπωρο. 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΗΤΡΑΚΟΣ