Δύο γυναίκες - 100 χρόνια διαφορά - με τον ίδιο σκοπό: να σπάσουν τα στεγανά μιας αναμενόμενης, πεπατημένης, προδιαγεγραμμένης ζωής και να ανακαλύψουν το δικό τους πάθος. Η Μπλανς Περόν ιστορική φιγούρα στο Παρίσι της δεκαετίας του ’20 παλεύει κόντρα στις αντιξοότητες και τα εμπόδια μέσα από τον Στρατό Σωτηρίας. Η Σολέν του σήμερα σαν να πιάνει την άκρη του νήματος που ύφανε πριν από ένα σχεδόν αιώνα η Περόν. 

Η ζωή τους πλέκεται με τις ζωές γυναικών βουτηγμένες στην φτώχεια και την ανέχεια, με τις ζωές πονεμένων, κακοποιημένων, κατατρεγμένων γυναικών.

Γυναίκες - μητέρες, γυναίκες - σύντροφοι, γυναίκες  - παιδιά. Άνθρωποι.  

Η γραφή του βιβλίου απλή, σχεδόν δημοσιογραφική. Η αφήγηση στο τρίτο πρόσωπο, σαν χρονογράφημα, παραθέτει στοιχεία εποχών και καταστάσεων. Σαν ένας απλός παρατηρητής. Δεν εμπλέκεται συναισθηματικά ο αφηγητής. Δεν εμβαθύνει στις καταστάσεις και τα γεγονότα. Αφήνει τον αναγνώστη να δημιουργήσει τις προσωπικές του εικόνες. Οι ιστορίες εξάλλου των κακοποιημένων γυναικών είναι τόσο τραγικές που ακόμα και η απλή αυτή παράθεση των γεγονότων καταφέρνει εν πολλοίς να δημιουργήσει έντονα συναισθήματα. 

Το τέλος προβλέψιμο, σχεδόν δεδομένο από τον ίδιο τον τίτλο. Αλλά δεν είναι το ζητούμενο ενός τέτοιου βιβλίου να δημιουργήσει αγωνία για την έκβαση των γεγονότων. Το χειρότερο έχει ήδη συμβεί. Οι γυναίκες έχουν κακοποιηθεί σε σημείο που ο καθημερινός μας νους δεν χωρά. Αυτό που περιμένει ο αναγνώστης είναι η λύτρωση, η θριάμβευση. Μια γλυκιά νότα ελπίδας για ένα καλύτερο αύριο μέσα στο τόσο σκοτάδι. 

ΜΑΡΙΑΝΕΛΛΑ ΣΑΛΑΠΑΤΑ
μέλος της “Λέσχης Ανάγνωσης Σπάρτης”