Δεν είναι κακό να σου προσφέρουν κάτι, αλλά πολύ μεγαλύτερη αξία έχει να προσφέρεις εσύ στο συνάνθρωπό σου.

Χτύπησε το τηλέφωνό μου και στην άλλη γραμμή ήταν ο παππούλης μου.

-Να σου πω! Τα μπαγάζια σου είναι γεμάτα αλλά υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν τίποτα...

Χρειάζονται βοήθεια, μην τους ξεχνάμε.

Πήρα το αυτοκίνητο και με την αγαπημένη μου σύζυγο κατευθύνθηκα στη Σπάρτη, αφού φροντίσαμε να γεμίσουμε πορτ μπαγκάζ με πράγματα μπακαλικής.

Φτάσαμε στο σπιτάκι του στην οδό Αρχιδάμου αρ.6.Ο Γέροντας μας περίμενε. Μία οσιακή ασκητική μορφή πρόβαλε στην πόρτα για να μας καλοδεχθεί, ψηλός, λεπτός, ευθυτενής,ήρεμος και γαλήνιος ξεχείλιζε αγάπη και καλοσύνη.

-Βρε καλώς τους, καλώς τους. Εσείς φέρατε ολόκληρο Super Market είπε, χαμογελώντας γλυκά με φωτισμένο πρόσωπο. Να εδώ, εδώ αφήστε τις τσάντες και θα πάνε εκεί που πρέπει.

Αμέσως άρχισε τα τηλέφωνα για να προσκαλέσει γνώριμους του, που ήξερε ότι είχαν ανάγκη να έρθουν να παραλάβουν τη βοήθεια.

Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι μας προέτρεψε να πάμε μαζί του σε κάποια οικογένεια για να αφήσουμε κάποιες τσάντες με πράγματα, και να νιώσουμε από πρώτο χέρι το νόημα της φιλανθρωπίας και να εισπράξουμε τη γλυκιά αίσθηση της προσφοράς στον συνάνθρωπο καθώς γεμίζει η καρδιά χαρά και ικανοποίηση πολύ μεγαλύτερη της αξίας των προσφερομένων υλικών αγαθών.

Θυμήθηκα τα λόγια του Απόστολου Παύλου, που με έβαλε ο παππούλης μου, να αντιγράψω, όχι μόνο να διαβάσω, από τις τελευταίες επισκέψεις στο σπίτι του, λέγοντάς μου «να δίνεις για να σου δίνει» με αφορμή τη θλιβερή επικαιρότητα της Τουρκίας.Οι δυστυχείς Τούρκοι και Σύριοι σεισμόπληκτοι περιμένουν τη βοήθειά μας και εμείς έχουμε την ευκαιρία να κερδίσουμε, όχι μόνο στα Ουράνια, αλλά και εδώ κάτω, πλούτο πνευματικό, ψυχικό, καρδιακό, αφού θα πλουτίσουμε τις ψυχές μας με τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, δυσανάλογα της προσφοράς μας.

Είναι πολλά τα χρόνια πίσω, όταν κατοίκησα για κάποιο διάστημα στη Σπάρτη για επαγγελματικούς λόγους. Ξένος ανάμεσα σε ξένους, χωρίς γνωριμίες μάλλον μοναχικός εκτός κάποιων όμορφων εξαιρέσεων, έπαιρνα μεγάλη χαρά, όταν συναντούσα τον άστεγο γέρο, μέθυσο «Σερίφη», που τυχαία είχα γνωρίσει στο δρόμο, για να του προσφέρω κάποιες κονσέρβες, μπύρες ή και ρούχα του πατέρα μου. Και η πληρωμή μέγιστη όταν άκουγα αυθόρμητα από τα χείλη του μακρόσυρτα και λαικά «Γειά σου ρε μάγκα» με απαραίτητη έντονη επανάλειψη των αυθόρμητων ευχαριστιών του, που αντηχούν ακόμη στα αυτιά μου και με συγκινούν μέχρι και σήμερα. 

«Μη νικώ υπό του κακού, αλλά νίκα εν τω αγαθώ το κακόν» 

Πόσο μεγαλείο ψυχής χρειάζεται, αλλά και πόσο ωφέλιμο είναι τελικά για σένα, στο κακό, στην έχθρα, στον πόλεμο να αντιπροτείνεις λουλούδια, αγάπη, φιλία και συγχώρεση, με δίδασκε ο παππούλης. «Το καλό φέρνει το καλό» έλεγε ο Άγιος Παίσιος προβλέποντας ότι τον κακό μετατρέπει σε καλό, ο καλός τρόπος, ενώ αντίθετα ακόμα και τον καλό, ο κακός τρόπος μπορεί να τον επηρεάσει αρνητικά.

Αυτός ο άγραφος νόμος βλέπουμε, πως λειτούργησε και σήμερα, απέναντι στους πονεμένους συνανθρώπους μας στην Τουρκία, με την υποστήριξη τους από τους Έλληνες στη δοκιμασία τους στο σεισμό. Φιλία, αγάπη και θερμά ανθρώπινα συναισθήματα αντίκρυσαν έκπληκτοι οι Έλληνες ήρωες διασώστες, από τον Τουρκικό λαό, όταν εισέπραξαν την αυτοθυσία τους, τον πόνο και τη συγκίνησή τους, στην προσπάθεια τους να τους βοηθήσουν ανθρώπινα, αυθόρμητα και αγνά. Ακόμα και την ίδια τη σωματική ακεραιότητα και τη ζωή τους αψήφησαν οι Έλληνες διασώστες, παλεύοντας μέσα στα χαλάσματα υπό αντίξοες συνθήκες για να βγάλουν ζωντανούς ανθρώπους, πολλά μέτρα κάτω από τα συντρίμμια. Οι Έλληνες πήγαν νύχτα στη γείτονα χώρα για να προσφέρουν ανθρωπιά και βοήθεια, όταν ο Ερντογάν απειλούσε ότι θα έρθει νύχτα στην Ελλάδα να σκορπίσει το κακό και το θάνατο.

Ο σατυρικός ποιητής Ανδρέας Λασκαράτος από το Ληξούρι της Κεφαλονιάς, όταν δέχθηκε για «δώρο» ένα κουτί με βρωμιές από τον αντίζηλό του, ζήτησε από τον υπηρέτη του «άσπονδου φίλου του» να τον περιμένει για να ανταποδώσει, μην τυχόν και φύγει με άδεια χέρια. Κατέβηκε λοιπόν στον κήπο του και έκοψε τα πιο όμορφα τριαντάφυλλα για να τα στείλει στο «φίλο» του, παραγγέλνοντάς του μάλιστα το μήνυμα, «απ΄ό τι  έχει ο καθένας δίνει». Φανταστείτε την έκπληξη και αμηχανία του «κακού» συμπατριώτη μπροστά στο βομβαρδισμό φιλίας. Η ηθική - πνευματική νίκη του καλού, θα μπορούσε να γιατρέψει ακόμα και την έχθρα και την κακεντρέχεια.

«Ουδέν άνευ της προνοίας του Θεού γίνεται»

«Τοις αγαπώσι τον Θεόν πάντα συνεργεί εις αγαθόν» 

Στη ζωή ετούτη δεν υπάρχει τύχη. Ακόμη και οι τρίχες της κεφαλής μας είναι μετρημένες από Εκείνον και χωρίς την άδεια Του δε γίνεται τίποτα, με διαβεβαίωνε ο παππούλης μου. Γι΄ αυτό «εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν ημών Χριστώ τω Θεώ παραθώμεθα», συμβούλευε.

Διαμαντής Ν. Δημητράτος