Στην προηγούμενη δημοτική αρχή, εξάντλησα όλη μου την δύναμη με τους ελάχιστους εθελοντές του συλλόγου, αγωνίστηκα, κατήγγειλα, σύρθηκα στα δικαστήρια για τις άθλιες συνθήκες των καταφυγίων της Σπάρτης.

Το αποτέλεσμα μηδενικό.

Οι κατεξοχήν υπεύθυνοι ,οι εγκληματίες των ζώων, παραμένουν έως και σήμερα ατιμώρητοι.

Βασίστηκα κι εμπιστεύτηκα την επόμενη δημοτική αρχή.

Εμπιστεύτηκα την «διάθεση» τους, να αλλάξουν τις συνθήκες.

Συγχρόνως με τα προβλήματα σε προσωπικό επίπεδο, θεώρησα οτι έπρεπε να δώσω χρόνο, έτσι ώστε να υπάρξει μια συνεργασία με την ελπίδα να διορθωθούν κατά το δυνατόν τα προβλήματα .

Θεωρώντας ότι υπήρχαν τροφές, φάρμακα, σύμβαση με κτηνίατρο κι ένα συνεργείο καθαρισμού και φροντίδας σε καθημερινή βάση και με δεδομένο κάποιων συνθηκών στην ζωή μου δεν υπήρξε επίβλεψη.

Δυστυχώς η πραγματικότητα για άλλη μια φορά τραγική, οι υπεύθυνοι εξακολουθούν να εγκληματούν, συνεχίζοντας το άθλιο έργο της προηγούμενης δημοτικής αρχής.

Σήμερα αδυνατώ να διαχειριστώ με τους ελάχιστους εθελοντές, την ανυπαρξία ενός κράτους και την αθλιότητα του Δήμου, όπως επίσης και την έλλειψη τιμωρίας και καταλογισμό ευθυνών, στους πραγματικούς υπεύθυνους, ενώ αντιθέτως βάλλονται οι εθελοντές.

Αναλαμβάνω την ευθύνη που μου αναλογεί, όσον αφορά την αδυναμία παρακολούθησης  του καταφυγίου.

Ηθικά και συνειδησιακά νιώθω ότι πάλεψα όλα τα χρόνια, όπως κι όπου επέτρεψαν οι δυνάμεις μου.

Παραιτούμαι άμεσα από τον φιλοζωικό σύλλογο  Σπάρτης και μετά από συναίνεση των υπολοίπων, δηλώνω την διάλυση του συλλόγου.

Για λίγες ημέρες θα παραμείνει το τυπικό κομμάτι του συλλόγου ενεργό, ώστε οι επόμενοι, αν βρεθούν να μην επιβαρυνθούν το κόστος ίδρυσης

Εύχομαι σε όλους όσους αναλάβετε την σωτηρία τους, να επιτύχετε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα

Μανωλάκου Αγγελική»

Φυσικά για όλα τα παραπάνω υπάρχει έντονος αντίλογος ο οποίος συνοψίζεται στην απάντησή της κας Σταματίνας Σταματάκου, αν και υπάρχουν και άλλες απαντήσεις στην ίδια ανάρτηση. Υπενθυμίζουμε ότι η κα Σταματίνα Σταματάκου είναι διευθύντρια του «Zero Stray Academy» που αποκάλυψε το νέο σκάνδαλο των κυνοτροφείων Σπάρτης και βρίσκεται ακόμη στην περιοχή προκειμένου να βοηθήσει στη διαδικασία των υιοθεσιών.

«Μέχρι και σήμερα το πρωί η κ. Μανωλάκου πήγε και υπερασπιζόταν δήμαρχο κι αντιδήμαρχο στον περιφερειάρχη και τον αντιπεριφερειάρχη. Είναι η ίδια που μας έριχνε στάχτη στα μάτια, δυσφημούσε όλους τους εθελοντές της περιοχής της και δεν επέτρεπε την είσοδο στα καταφύγια γιατί δήθεν την πείραζαν οι ανεύθυνες υιοθεσίες...

Συνεχίζει και ψεύδεται λοιπόν. Μια σκέτη συγγνώμη θα ήταν αρκετή, όχι να τρέχει για να δικαιολογήσει σήμερα τα αδικαιολόγητα. Κανείς δεν σας πιστεύει, πάρτε το χαμπάρι.

Σταματίνα Σταματάκου»

Σε κάθε περίπτωση εκείνο που απασχολεί την τοπική κοινωνία δεν είναι η παραίτηση της κας Μανωλάκου, η οποία καλώς έκανε και παραιτήθηκε προτού -εκ των πραγμάτων- αντικατασταθεί. Δεν μπορεί όμως να προεξοφλεί έτσι αυθαίρετα την διάλυση ενός τόσο σημαντικού Συλλόγου.

Όλοι γνωρίζουμε άτομα στην πόλη μας που τρέφουν ευγενικά αισθήματα απέναντι στα ζώα κι είχαν ασχοληθεί ή ασχολούνται  ενεργά με την διασφάλιση των δικαιωμάτων των ζώων. Δεν είναι δυνατόν όλοι αυτοί να αφήσουν αυτό το τεράστιας σημασία φιλοζωικό τομέα στην ευθύνη των τοπικών αρχών, γιατί αργά ή γρήγορα θα καταλήξουμε στα ίδια κρεματόρια όπως έγινε επί δημαρχίας Βαλιώτη και τώρα επί Δούκα.

Ο ρόλος ενός φιλοζωικού συλλόγου δεν είναι μόνο να συνεισφέρει στην βοήθεια που οφείλει να παράσχει ο άνθρωπος στα ζώα που έχει στο περίγυρό του. Πρωτίστως ο ρόλος του είναι ελεγκτικός. Η ευαισθησία των φιλόζωων είναι αυτή που πρέπει να επικρατήσει σε μια οργανωμένη κοινωνία στην διαδικασία χειρισμού του προβλήματος των αδέσποτων ζώων που για διαφόρους λόγους αυξάνονται με γοργούς ρυθμούς στις πόλεις. Αυτοί είναι που με λόγο ήπιο και πειστικό θα επέμβουν όταν βλέπουν κρούσματα κακοδιαχείρισης του προβλήματος που δυστυχώς καταλήγει πάντα εις βάρος των ζώων.

Έχω γνωρίσει αρκετές κυρίες φιλόζωες που αγαπούν τα ζώα και έχουν τα φόντα (κυρίως τον χαρακτήρα) να ανταποκριθούν σε αυτόν τον κρίσιμο κοινωνικό ρόλο. Υπολογίζω σε αυτές ότι θα παρέμβουν και θα αναγεννήσουν τον Σύλλογο από της στάχτες του, με νέα ήθη και έθιμα και κυρίως με αγάπη προς τα ζώα αλλά και τους ανθρώπους.

Ν. Μ.