Εκτύπωση

https://www.spartorama.gr/articles/56981-to-platanofullo-kai-oi-epoches--apo-ton-baggeli-mitrako/

Spartorama - Print | «Το πλατανόφυλλο και οι εποχές», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Το πλατανόφυλλο και οι εποχές», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Το πλατανόφυλλο και οι εποχές», από τον Βαγγέλη Μητράκο
Το κιτρινισμένο αυτό φύλλο του πλάτανου στις αρχές του Δεκέμβρη, μας λέει, με τον δικό του αδιάψευστο τρόπο, πως οι εποχές και η εναλλαγή τους, πάνω στις οποίες στηρίχτηκε η ζωή και η ομορφιά της γης και της ζωής πάνω σ’ αυτήν, έχουν διαταραχθεί βάναυσα
Οδός Εμπόρων

Το πλατανόφυλλο έζησε μια μικρή αλλά όμορφη ζωή. Γεννήθηκε την άνοιξη, σαν ένα μικρό μπουμπούκι, σε μια «μασχάλη» του δέντρου. Το ’θρεψε ο ήλιος κι η γη κι αέρας, μεγάλωσε μαζί με τα λουλούδια και τις πρασινάδες γύρω του, χάρηκε το καλοκαίρι και τώρα πήρε ένα όμορφο κιτρινοκόκκινο χρώμα κι ετοιμάζεται να αποχαιρετίσει το δέντρο του, για πάντα. Ξέρει ότι η ζωή δεν τελειώνει. Ξέρει ότι θα συνεχίσει να ζει μέσα στα σπλάχνα της μάνας γης κι ότι ένα άλλο αδέλφι θα πάρει τη θέση του την άνοιξη που έρχεται.

Τέτοιες όμορφες εικόνες τις βλέπαμε παλαιότερα στα τέλη του Σεπτέμβρη, άντε στις αρχές του Οκτώβρη, τότε που το φθινόπωρο ήταν ακόμα διακριτό κι ερχόταν με τα πρωτοβρόχια του, τις συννεφιές του, την αποδημία των πουλιών, τις πρώτες ψυχρούλες και την αλλαγή, γενικά του καιρού, προετοιμάζοντάς μας για τον ερχομό του χειμώνα. Τώρα, τις ίδιες εικόνες τις βλέπουμε στα τέλη του Νοέμβρη και τον Δεκέμβρη, πράγμα που πάει να πει ότι το ρολόι του χρόνου, τουλάχιστον ως προς τις εποχές, πάει 2 μήνες πίσω.

Ένα απλό φύλλο πλάτανου μας λέει με την απλότητά του εκείνο που πασχίζουν να εξηγήσουν σε σελίδες-σελίδων οι ειδικοί. Ότι, δηλαδή, η κλιματική αλλαγή είναι εδώ και ο πλανήτης μας, η Γη μας, κινδυνεύει και κινδυνεύουμε μαζί κι εμείς οι άφρονες, που μεταχειριστήκαμε το Δώρο αυτό του Θεού, αδιαφορώντας για τις συνέπειες και χωρίς να νοιαζόμαστε για τις γενιές που θα ’ρθουν μετά από μας.

Το κιτρινισμένο αυτό φύλλο του πλάτανου στις αρχές του Δεκέμβρη, μας λέει, με τον δικό του αδιάψευστο τρόπο, πως οι εποχές και η εναλλαγή τους, πάνω στις οποίες στηρίχτηκε η ζωή και η ομορφιά της γης και της ζωής πάνω σ’ αυτήν, έχουν διαταραχθεί βάναυσα. Το καλοκαίρι επεκτείνεται διαρκώς όλο και περισσότερο, ο χειμώνας συρρικνώνεται και αποκτά χαρακτηριστικά φθινοπώρου και η άνοιξη έχει χάσει τον προσανατολισμό της ανάμεσα στις συμπληγάδες της διαταραχής: Δεν «ξέρει, πλέον, ούτε πότε πρέπει να έρθει, ούτε πότε πρέπει να φύγει.

Πραγματικά, κανείς δεν ξέρει, αν έχουμε, πλέον, τη δυνατότητα να αναστρέψουμε την κλιματική αλλαγή και να ξαναφέρουμε τις τέσσερις εποχές σε ισορροπία και αρμονία. Δυστυχώς, τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που ελέγχουν τις τύχες του πλανήτη μας αρνούνται να θυσιάσουν κάποια από τα κέρδη τους, για να σωθεί ο πλανήτης. Τώρα, τι θα τα κάνουν τόσα λεφτά όταν θα έρθει η στιγμή του Τέλους, είναι ένα ερώτημα που δεν θα απαντηθεί ποτέ αφού δεν υπάρχει απάντηση λογική.

Οι εποχές

«Η Γη μας έχει κάποιο ελάττωμα εκ γενετής: ο άξονάς της δεν είναι κάθετος στο επίπεδο της τροχιάς της ολόγυρα στον Ήλιο. Θα την είδατε πολλές φορές… στο βιβλίο σας, πώς γυρίζει, πώς διαγράφει αυτή τη μεγάλη έλλειψη: τρέχει γυρτή, με την μπάντα που λένε, κι όχι όρθια, ίσια. Αυτό είναι το ελάττωμά της. Και ξέρετε τ΄ αποτελέσματά του; Οι τέσσερις εποχές του χρόνου… Εξαιτίας της πότε έχουμε ημέρες μεγάλες και πότε μικρές, πότε ήλιο πολύ, φλογερό και πότε λίγο, χλιαρό, ανεπαίσθητο, πότε χιόνια και πότε ζέστες ανυπόφορες, πότε άνοιξη και πότε φθινόπωρο, πότε χειμώνα και πότε καλοκαίρι!»
Γρηγόριος Ξενόπουλος, «Η Διάπλασις των Παίδων», 17 Δεκεμβρίου 1922


Σπάρτη 6-12-2021
Βαγγέλης Μητράκος