Εκτύπωση

https://www.spartorama.gr/articles/56901-einai-dittos-o-rolos-sas-ka-antiperifereiarcha-kai-kalos-ektelestis-anothen-entolon-alla-kai-uperaspistis-ton-sumferonton-ton-psifoforon-sas/

Spartorama - Print | Είναι διττός ο ρόλος σας κ. Αντιπεριφερειάρχα: Και καλός εκτελεστής άνωθεν εντολών αλλά και υπερασπιστής των συμφερόντων των ψηφοφόρων σας

Είναι διττός ο ρόλος σας κ. Αντιπεριφερειάρχα: Και καλός εκτελεστής άνωθεν εντολών αλλά και υπερασπιστής των συμφερόντων των ψηφοφόρων σας

Είναι διττός ο ρόλος σας κ. Αντιπεριφερειάρχα: Και καλός εκτελεστής άνωθεν εντολών αλλά και υπερασπιστής των συμφερόντων των ψηφοφόρων σας
Στον πρώτο ρόλο παίρνετε δέκα με τόνο. Στον δεύτερο… ευτυχώς θα κριθείτε ξανά
Οδός Εμπόρων

Βρέθηκα τις προάλλες σε πατριωτική εκδήλωση στην Αθήνα όπου παρόντες ήταν και πολλοί Μανιάτες. Δίπλα μου καθόταν μια γνωστή μου, αξιοπρεπέστατη και δραστήρια κυρία, κάτοικος -από επιλογή-  ενός από τα πυρόπληκτα χωριά της Μάνης. Κάποια στιγμή σταμάτησαν οι ομιλίες  και παρουσιάστηκε ένα ολιγόλεπτο μουσικό πρόγραμμα. Θέλοντας να τιμήσουν τον εκλιπόντα Μίκη Θεοδωράκη κάποια σοπράνο άρχισε μελωδικά να εκτελεί τραγούδια από το «Άξιον Εστί». Στο «μη παρακαλώ σας μη, λησμονάτε τη χώρα μου», η κυρία δίπλα μου δεν άντεξε και ξέσπασε σε έναν πρωτόπλαστο βουβό λυγμό. Έναν λυγμό αληθινό που εξέφραζε την θλίψη και την απόγνωσή της για αυτό που την βασάνιζε.

Μετά το πέρας των εκδηλώσεων ζήτησα ευγενικά να μου δικαιολογήσει τον τόσο μεγάλο συναισθηματικό φόρτο. Μου εξήγησε λοιπόν ότι έκλαιγε για το χωριό της (τη χώρα της), που κάηκε. Την παρηγόρησα ότι σύντομα θα το ξαναχτίσουν από την αρχή. Με έκπληξή μου άκουσα ότι κανένα σπίτι του χωριού δεν κάηκε. Κάηκε όμως ότι υπήρχε γύρω από το χωριό, ελιές -βασικό εισόδημα αυτή την εποχή- και πολλά ζώα. Αποτέλεσμα είναι, οι κάτοικοι -ακόμη και αυτοί που τους απέμειναν λίγα ζώα- δεν μπορούν να βιοποριστούν, αφού δεν υπάρχει πια ούτε ένα χορταράκι πράσινο στην περιοχή.

-Μα η Π. Ε. Λακωνίας μοιράζει δωρεάν ζωοτροφές, αντέτεινα

Αντήχησαν οι τοίχοι από το σαρκαστικό της γέλιο

-Ναι πράγματι αλλά αυτές τις αρπάζουν άτομα που δεν έχουν ανάγκη στήριξης, Σε αυτούς που πραγματικά τις χρειάζονται δεν φτάνει τίποτε

Βλέποντας το προβληματισμένο ύφος μου συμπλήρωσε:

-Σας βεβαιώ ότι μετρώ ήδη δέκα οικογένειες που εγκατέλειψαν το χωριό και ζήτησαν φιλοξενία σε συγγενείς και δουλειά στην Αθήνα γιατί αντιμετώπιζαν κυριολεκτικά πρόβλημα επισιτισμού.

Ερημώνεται λοιπόν η Μάνη κ. Αντιπεριφερειάρχα. Και κανένας δεν κάνει τίποτε γι αυτό. Δεν αμφιβάλω για τις καλές προθέσεις όλων. Ούτε ότι ο σχεδιασμός είναι κεντρικός και εκπονείται σε επίπεδο Περιφέρειας και όχι σε επίπεδο Περιφερειακής Ενότητας.

Κάποιος όμως πρέπει να νοιαστεί και για τα αιτήματα, τις διαμαρτυρίες, τις ανησυχίες και τα οράματα των απλών πολιτών στον τόπο τους. Τι είδους Β’ βαθμού τοπική αυτοδιοίκηση είναι αυτή όταν όλα σχεδιάζονται και εκπορεύονται από τον Περιφερειάρχη, ο οποίος ενεργεί ως ο απόλυτος και αναμφισβήτητος άρχων της Περιοχής;

Ποιος είναι ο δικός σας ο ρόλος κ. Αντιπεριφερειάρχα; Αυτός του καλού εκτελεστή άνωθεν εντολών; Εδώ παίρνετε δέκα με τόνο, ως καλός στρατιώτης που είστε.

Στον δεύτερο ρόλο που θα έπρεπε να έχετε, δηλαδή αυτού ο οποίος αφουγκράζεται τον σφυγμό των απλών ανθρώπων που σας ψήφισαν, με σκοπό, έστω, να συνδιαμορφώνετε την κεντρική πολιτική της Περιφέρειας, δεν έχετε πάρει ακόμη βαθμό. Ευτυχώς θα κριθείτε ξανά.

Προσέξτε μην χρεωθείτε την ερήμωση της Μάνης όσο ο αρχηγός σας σφυρίζει αδιάφορα.