Εκτύπωση

https://www.spartorama.gr/articles/56808-peri-politikou-politismou-sunecheiaa--apo-ton-gianni-mitrako/

Spartorama - Print | «Περί Πολιτικού Πολιτισμού Συνέχεια…», από τον Γιάννη Μητράκο

«Περί Πολιτικού Πολιτισμού Συνέχεια…», από τον Γιάννη Μητράκο

«Περί Πολιτικού Πολιτισμού Συνέχεια…», από τον Γιάννη Μητράκο
«Δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε πόσο αναγκαίο είναι να υπάρξει, επιτέλους, στην πολιτική ζωή του τόπου μας ένας πολιτισμός, που θα έχει τη γενναιότητα να αναγνωρίζει την όποια θετική συνεισφορά του άλλου»
Οδός Εμπόρων

Η  πρόσφατη εκδημία του συμπατριώτη μας Ιωάννη Σταθόπουλου, πρώην Υπουργού και Βουλευτή, ενός ανθρώπου που πορεύτηκε τη ζωή του με μοναδική εντιμότητα, αξιοπρέπεια, σεμνότητα και ευγένεια, ήταν μία ακόμη ευκαιρία για να επιβεβαιωθούν όσα γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο μας με τον τίτλο «Μαθήματα πολιτικού πολιτισμού» (Οκτώβριος 2021) με το οποίο επισημαίναμε, με απτά παραδείγματα από τη σύγχρονη πολιτική ζωή, την ανάγκη να υπάρξει και στον τόπο μας, μεταξύ των πολιτικών προσώπων και κομματικών σχηματισμών, πέραν της αυτονόητης διαφορετικότητας και αντιπαλότητας, ένα μίνιμουμ πολιτικού πολιτισμού που θα αποκαταστήσει ένα κλίμα καλώς εννοούμενης  πολιτικής αντιπαράθεσης. 

Σήμερα θα επεκτείνουμε εκείνες τις σκέψεις και τους προβληματισμούς με ορισμένα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν την έλλειψη έντιμης και ειλικρινούς αντιπαράθεσης σε όλα τα επίπεδα της πολιτικής ζωής του τόπου μας, κάτι που βλάπτει αφενός μεν την αξιοπιστία των προσώπων και των κομμάτων που υπηρετούν αφετέρου υπονομεύει το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη  των πολιτών - και δη των νέων σε ηλικία – στους πολιτικούς και την πολιτική.

Ο τέως Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνησή του ανέλαβαν την ευθύνη της διακυβέρνησης της χώρας σε μια από τις πλέον δύσκολες περιόδους της Ιστορίας της, καθώς ήταν χρεωκοπημένη και απειλούνταν με έξωση από τη ζώνη του ευρώ. Αναγκάστηκε, λοιπόν, παρά τις ιδεολογικές και πολιτικές του καταβολές και πεποιθήσεις, να αναλάβει το πολιτικό κόστος αποφάσεων, που εν πολλοίς επιβλήθηκαν από τους ανελέητους και ανελαστικούς δανειστές μας, προκειμένου η χώρα να σταθεί στα πόδια της και να βγει από τη μνημονιακή κρίση «με την κοινωνία όρθια», όπως ειπώθηκε εύστοχα. Και κατάφερε, πιάνοντας όλους τους σκληρούς στόχους που ζητούσαν οι επιτηρητές μας θεσμοί, να βγάλει την Ελλάδα από τα μνημόνια, να τη βάλει σε μια τροχιά οικονομικής ανάπτυξης και το κυριότερο να αφήσει στα κρατικά ταμεία  περίπου 37 δις (το λεγόμενο «μαξιλάρι»), κάτι που δεν είχε ξαναγίνει στη μεταπολιτευτική περίοδο! Και ποια ήταν η αναγνώριση όλων αυτών από τη διάδοχη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του κ. Μητσοτάκη; Ούτε μια φορά δεν υπήρξε αναφορά σ’ αυτήν την επιτυχία, που κόστισε στον Αλέξη Τσίπρα και στο κόμμα του την απώλεια της εξουσίας, και μάλιστα στο γεγονός ότι χάρη σ’ αυτό το οικονομικό «μαξιλάρι» η νέα κυβέρνηση μπόρεσε να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της πανδημικής κρίσης και όχι μόνο.

Να έλθουμε στο χώρο της αποκεντρωμένης διοίκησης και στην Περιφέρεια Πελοποννήσου. Επειδή παρεπιδημούμε εκ γενετής στον τόπο μας και γνωρίζουμε πρόσωπα και καταστάσεις, μένουμε έκπληκτοι από τον τρόπο με τον οποίο η σημερινή περιφερειακή διοίκηση αποσιωπά τις όποιες επιτυχίες της προηγούμενης περιφερειακής αρχής, της οποίας μεγάλα έργα υποδομής συνεχίζονται και μερικά ολοκληρώνονται από τη νέα διοίκηση, χωρίς καμία αναφορά ή απόδοση ευσήμων στους προκατόχους της. Παράδειγμα η νέα είσοδος της Σπάρτης με τη μεγάλη γέφυρα του Ευρώτα, που θα παραδοθεί σύντομα στην κυκλοφορία και θα αλλάξει άρδην την εικόνα της πόλης μας. Αν δεν με απατά η μνήμη μου η πρώτη σύλληψη για αυτό το μεγαλόπνοο έργο ήταν στην περίοδο της νομαρχίας του κ. Κώστα Φούρκα. Την ιδέα αυτή υιοθέτησαν και δρομολόγησαν προς υλοποίηση ο τ. Περιφερειάρχης Πέτρος Τατούλης και η ημετέρα Αντιπεριφερειάρχης Ντία Τζανετέα. Ποια είναι η αναγνώριση της συμβολής όλων αυτών στο νέο έργο που σχεδόν έχει ολοκληρωθεί; Προσωπικά δεν έχω ακούσει την παραμικρή αναφορά κι αν σφάλλω αιτούμαι συγνώμης! Δεν είναι κρίμα όμως να προβάλλεται το ελάσσον λ.χ. η απουσία μελέτης πεζοδρομίων και φωτισμού  στη νέα γέφυρα και να αποσιωπάται το μείζον δηλαδή ποιοι ήταν όλοι αυτοί που συνέβαλαν, ούτως ή άλλως, για να αποκτήσει η Σπάρτη μια σύγχρονη και αξιοπρεπή είσοδο;

Γι΄ αυτό δεν θα κουραστούμε να επαναλαμβάνουμε πόσο αναγκαίο είναι να υπάρξει, επιτέλους, στην πολιτική ζωή του τόπου μας ένας πολιτισμός, που θα έχει τη γενναιότητα να αναγνωρίζει την όποια θετική συνεισφορά του άλλου στην πρόοδο της πατρίδας μας, χωρίς να δίνει σημασία στον μικροκομματισμό και τα πρόσκαιρα ψηφοθηρικά οφέλη, που υπηρετεί η τακτική της αποσιώπησης και της υποβάθμισης των επιτυχιών των αντιπάλων μας.

Υ.Γ.1: Δεν είναι άμοιρη σημασίας η επισήμανση ότι πολλές φορές, όταν γίνεται κυβερνητικός ανασχηματισμός, ο νέος υπουργός πέραν των εθιμοτυπικών εκφράσεων αποφεύγει την ουσιαστική αναφορά στο έργο του προκατόχου του και συχνά οι πρώτες του ενέργειες αφορούν την ακύρωσή του!

Υ.Γ. 2: Στην οικοδόμηση ενός πολιτικού πολιτισμού συμβάλλουν και μεμονωμένες ενέργειες, που συχνά περνούν απαρατήρητες, όπως το συγχαρητήριο μήνυμα του Βουλευτή Ν.Δ. κ. Θανάση Δαβάκη προς τον υπουργοποιηθέντα επί προηγούμενης κυβερνήσεως  κ. Σταύρο Αραχωβίτη και το συλλυπητήριο μήνυμα του κ. Αραχωβίτη για τον αείμνηστο Ιωάννη Σταθόπουλο, που επεσήμαινε μεταξύ άλλων  το ήθος και την ποιότητα του εκλιπόντος ανδρός. 

 

Γιάννης Μητράκος