Πέρασαν χρόνια και καιροί

με σκοτεινιά και τρόμο

του Έλληνα η αναπνοή

γεμάτη πίκρα φόβο

Μα άνθισε η λευτεριά

μύρισε το λουλούδι

το καριοφίλι άστραψε

και έγινε τραγούδι

Του Γέρου σχέδιο θαυμαστό

την έζωσε την πόλη

γύρω απ’ το κέντρο του Μοριά

σαν μαζευτήκαν όλοι

Κολοκοτρώνη η φωνή

έσκισε τον αέρα

και σκέπασε την Τρίπολη

του Έλληνα η φοβέρα

Πολλά τα χρόνια της σκλαβιάς

θρήνος  βαρύς και αίμα

έτοιμη η εκδίκηση

στου Έλληνα το βλέμμα

Τώρα δεν είναι πια ραγιάς

αφέντης είναι τώρα

να γονατίσει η τουρκιά

ήλθε η άγια ώρα

Κακό μαντάτο ο θάνατος

μα άλλαξε πορεία

βρήκε τον τούρκο στην καρδιά

και στον Μοριά ξεπρόβαλε

πάλι η ελευθερία

Οι Έλληνες το πίστεψαν

μπορούν για να νικήσουν

κράτος ξανά να φτιάξουνε

κι ελεύθεροι να ζήσουν

Πολλοί μιλούν για άλωση

μα άλωση δεν είναι

απελευθέρωση έγινε

κι απελευθέρωση είναι

Γιατί ο Μοριάς κι η Τρίπολη

εδάφη ήταν δικά μας

Έλληνες ζούσανε εκεί

κι ολόκληρη η γενιά μας

Άλωση εμείς δεν κάναμε

σε τούρκικο λημέρι

βάλαμε κάτω απ’ το σπαθί

το τούρκικο ασκέρι

Ελάτε στην Τριπολιτσά

σταθείτε όλοι με δέος

μπροστά στον Αρχιστράτηγο

να κάμετε το χρέος

Σκουπίστε με τα δάκρυα

εκεί το άγαλμα του

και με ευλάβεια ψυχής

ελάτε πιο κοντά του

Να είστε τότε σίγουροι

πως θα ανταποδώσει

όλη σας τη συγκίνηση

και θα σας δυναμώσει

Γιατί εκεί είν’ η θωριά

εκεί κι η λεβεντιά του

εκεί νικιέται ο θάνατος

και βρίσκει στο Γέρο ο Έλληνας

πάλι τη λευτεριά του.

Για την Υπογραφή
Λόγια Θέλοντος Νου