Ευρισκόμεθα στο μέσο της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Η Γ΄ Κυριακή των Νηστειών ονομάζεται «Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως» και η Εκκλησία μας, προς πνευματική ενίσχυση των πιστών στο νοητό ταξίδι μας στο «μέγα πέλαγος» της τεσσαρακονθήμερης νηστείας, προβάλλει προς προσκύνηση στο κέντρο του ναού τον Τίμιο Σταυρό. 

Επεξηγεί το συναξάρι της ημέρας σχετικά: «Τη αυτή ημέρα, Κυριακή τρίτη των Νηστειών, την προσκύνησιν εορτάζομεν του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού». 

Επειδή κατά την διάρκεια της νηστείας των σαράντα ημερών αγωνιζόμαστε να «σταυρωθούμε» και εμείς, να «νεκρωθούμε» από τα πάθη, έχοντας την πίκρα της ακηδίας και της πτώσης, γι’ αυτό υψώνεται ο τίμιος και ζωοποιός Σταυρός, για αναψυχή, υποστήριξη και παρηγορία όλων μας, θυμίζοντάς μας τα πάθη του Κυρίου Ιησού Χριστού. 

Η Αγία και Μεγάλη Τεσσαρακοστή σηματοδοτεί τον αγώνα για «σταύρωση» του εαυτού μας, την εμπειρία που αποκομίζουμε από την εντολή του Χριστού, η οποία ακούγεται στο ευαγγελικό ανάγνωσμα αυτής της Κυριακής: «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι» (Μαρκ. 8, 35). 

Αλλά δεν μπορούμε να σηκώσουμε τον σταυρό μας και να ακολουθήσουμε τον Χριστό, αν δεν ατενίζουμε τον Σταυρό που Εκείνος σήκωσε για να μας σώσει. Ο δικός Του Σταυρός, όχι ο δικός μας, είναι εκείνος ο οποίος μας σώζει. Ο δικός Του Σταυρός είναι εκείνος που δίνει νόημα και δύναμη στους δικούς μας σταυρούς. 

Ο Σταυρός του Κυρίου είναι το ιερώτερο απ’ όλα τα χριστιανικά σύμβολα. Γι’ αυτό και είναι το καύχημά μας. «Εμοί δε», γράφει ο Απόστολος Παύλος προς τους χριστιανούς της Γαλατίας, «μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού» (Γαλ. 6, 14). 

Ο Σταυρός συμβολίζει και εκφράζει και την ζωή του χριστιανού. Πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό και Τον ακολουθούμε ελεύθερα. Όμως, η πίστη μας αυτή και η οδός του Κυρίου συνεπάγεται και την άρση του σταυρού της κατά Χριστόν ζωής. 

Παράλληλα όμως με την προβολή του Τιμίου Σταυρού ενώπιον των πιστών κατά την σημερινή Κυριακή, η Εκκλησία της Ελλάδος έχει θεσπίσει να τιμά και να προβάλλει τις Ιερατικές Κλήσεις, το κάλεσμα δηλαδή που ο ίδιος ο Θεός απευθύνει σε νέους ανθρώπους, προκειμένου να ακολουθήσουν τον δύσκολο δρόμο της αφιέρωσης στον Θεό και της διακονίας της Εκκλησίας. 

Και μας δίδει την ευκαιρία να αναλογιστούμε την στάση μας απέναντι στην Ιερωσύνη και τους Ιερείς μας, αλλά και απέναντι στους νέους εκείνους, οι οποίοι νιώθουν την κλήση της Ιερωσύνης. 

«Λαμπρόν το της ιερωσύνης αξίωμά τε και ένδυμα» μας διδάσκει η Φιλοκαλία. «Θεία και σεβάσμιος» η Ιερωσύνη και η χάρις αυτής υπερκόσμιος. Ο ευσεβής Ιερεύς «δεκτός είναι μεσίτης Θεού και ανθρώπων ώσπερ ισάγγελος» και ιερουργεί την Θεία Λειτουργία «ην και άγγελοι σέβονται». 

Και ο πιστός ορθόδοξος Χριστιανός αγαπά τους Ιερείς, όπως η πατερική φωνή λέγει: «ος αγαπά τον Κύριον [...] τους ιερείς από ψυχής στέργει, τιμά, δοξάζει», καθώς «ο δεχόμενος αυτούς δέχεται τον Δεσπότην». 

Ο πιστός ορθόδοξος Χριστιανός σέβεται και τιμά τους Ιερείς, διότι ο ευσεβής Ιερεύς διαλέγεται με τον Κύριον Ιησούν Χριστόν «ως φίλος προς φίλον». Ο Ιερεύς είναι κατά τον Άγιο Συμεών Θεσσαλονίκης τύπος του Χριστού και η τάξις των Ιερέων «φωτιστική φωταγωγός». 

Όπως σε κάθε εποχή, έτσι και στην εποχή μας, υπάρχουν νέοι καταξιωμένοι και με σπουδές, με ήθος και αρετή, οι οποίοι νιώθουν την φλόγα της κλήσεως του Θεού για την Ιερωσύνη. Οι καλοί και πιστοί γονείς αυτών των παιδιών όταν διαπιστώσουν ότι έχουν αυτό το θείο δώρο της ιερατικής κλήσεως, οφείλουν να παιδαγωγούν τα παιδιά «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», ώστε να αυξηθεί ο ένθεος αυτός ζήλος.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος τους προτρέπει να φροντίζουν, ώστε τα παιδιά τους να αποκτούν ευσέβεια, αρετή και πλούτο ψυχής. «Να τους μάθετε τα μυστήρια της Εκκλησίας, τη δικαιοσύνη, τη σωφροσύνη, την ανδρεία της ψυχής» διδάσκει. 

Καλεί τους πιστούς γονείς να αναλογιστούν πόση είναι η δύναμις των ιερέων! Να βάλουν με τον νού τους τις πολλές ευεργεσίες του Θεού που γίνονται με τα Ιερά Μυστήρια και τις ευχές των Ιερέων: «Σκόπει, όση των ιερέων η δύναμις, εννόησον το βάπτισμα, των αμαρτιών την άφεσιν, την υιοθεσίαν, τα μυστήρια, τα μύρια αγαθά, α διά της επιθέσεως των χειρών τούτων σοι παραγίγνεται και διά της επικλήσεως της υπό τούτων γινομένης». Και δηλώνει με βεβαιότητα, καθώς ερμηνεύει την Β΄ προς Τιμόθεον επιστολή του Αποστόλου Παύλου, ότι ο Ιερεύς «Άγγελος Κυρίου εστί». 

Σε έναν κόσμο όπου τα πάντα ανατρέπονται γοργά, σε μία εποχή που αμφισβητεί τις παραδεδομένες αξίες, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, «χθες και σήμερον ο αυτός και εις τους αιώνας», δεν παύει να καλεί όλον τον κόσμο κοντά του και δεν σταματά να αναζητεί τους λίγους εκείνους ανθρώπους, οι οποίοι θα θελήσουν να σηκώσουν το βάρος της Ιερωσύνης. 

Εκείνους οι οποίοι θα θελήσουν να γίνουν εργάτες, που θα οικοδομήσουν ψυχές, θα τις ακούσουν, θα τις ξεκουράσουν, θα τις οδηγήσουν στην χαρά της σωτηρίας. 

Και δεν κουράζεται ο Κύριός μας να μας παροτρύνει να προσευχόμαστε για τους Ιερείς και να καλλιεργούμε τα παιδιά μας με την ευσέβεια, ώστε, αν λάβουν την υψηλή κλήση της Ιερωσύνης από τον Θεό, να γίνουν άξιοι λειτουργοί των μυστηρίων Του. 

Εκείνοι τους οποίους ο Θεός εκλέγει και καλεί να υπουργήσουν την δική Του ιερατεία, βρίσκονται ανάμεσά μας. Η προσωπική τους κλίση έχει ήδη αρχίσει να διαφαίνεται. 

Είναι τα παιδιά σας που πλησιάζουν τα ιερά αναλόγια, διακονούν στο Ιερό Βήμα, κρατούν τις λαμπάδες, τα θυμιατήρια και τα ιερά μας σύμβολα και χαίρεται η ψυχή τους. Χαρείτε τα, ενθαρρύνετέ τα. 

Επαινέστε τα, πείτε έναν καλό λόγο στους γονείς τους. Μην τα απαξιώνετε και μην τα απογοητεύετε. Μην μπαίνετε εμπόδιο μπροστά στον Κύριο, την ώρα που έχει βγεί να καλέσει εργάτες στον αμπελώνα Του. 

Αναλογιστείτε ότι τα σημερινά παιδιά αποφασίζουν να γίνουν Ιερείς σε μία αφιλόξενη και αδιάφορη γι’ αυτά εποχή. 

Την ώρα που οι άνθρωποι του κόσμου, τεχνοκράτες και οικονομικοί σωτήρες της κοινωνίας, περιφρονούν τους Ιερείς σαν μη παραγωγικούς, εσείς ενθαρρύνετε τους νέους αυτούς που εμπιστεύονται την ζωή τους, το είναι τους, στην πρόνοια και το έλεος του Θεού, για να προσφέρουν στην Εκκλησία και στον λαό έργο λειτουργικό, ποιμαντικό, διδακτικό. 

Χωρίς να υπολογίζουν το άμισθον πολλών εκ των συγχρόνων εργατών της Ιερωσύνης, προετοιμάζονται, σπουδάζουν, κοπιάζουν, εργάζονται γι’ αυτήν την διακονία. Υποδεχθείτε τους στα ιερά θυσιαστήρια, στον άμβωνα, στα σπίτια σας, μέσα στην γεμάτη από πίστη στον Χριστό καρδιά σας, με αγάπη, με χαρά, με αγαλλίαση. 

Αγαπητοί μας αδελφοί, 

Σας προτρέπουμε πατρικά? ελάτε να ενθαρρύνουμε και να στηρίξουμε τους νέους που με ιερό ενθουσιασμό εισέρχονται στο ιερό Θυσιαστήριο και σας παρακαλούμε θερμώς να προσεύχεσθε ο Μέγας Αρχιερεύς της πίστεώς μας, ο Λυτρωτής και Σωτήρας μας Ιησούς Χριστός, να δίδει αξίους Ιερείς στην Εκκλησία Του. 

Καλό υπόλοιπο της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής! 

Μετ’ ευχών πατρικών και αγάπης

† Ο Αθηνών Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος

† Ο Μυτιλήνης, Ερεσσού και Πλωμαρίου Ιάκωβος

† Ο Γουμενίσσης, Αξιουπόλεως και Πολυκάστρου Δημήτριος

† Ο Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων

† Ο Διδυμοτείχου, Ορεστιάδος και Σουφλίου Δαμασκηνός

† Ο Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης Ανδρέας

† Ο Ξάνθης και Περιθεωρίου Παντελεήμων

† Ο Άρτης Καλλίνικος

† Ο Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως Αθηναγόρας

† Ο Ζακύνθου Διονύσιος

† Ο Κηφισίας, Αμαρουσίου και Ωρωπού Κύριλλος

† Ο Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος Γαβριήλ

† Ο Γλυφάδας, Ελληνικού, Βούλας, Βουλιαγμένης και Βάρης Αντώνιος

Ο Αρχιγραμματεύς

† Ο Ωρεών Φιλόθεος»

Εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος