Είναι τώρα πέντε χρόνια που εγκατέλειψε την Γενεύη, όπου εργάστηκε σαν Λοιμωξιολόγος ερευνητής, αρχικά στο πανεπιστήμιο της πόλης, και για 20 χρόνια μετά σε φαρμακευτικές εταιρίες από τις μεγαλύτερες της οικουμένης.

Γεννήθηκε μετά τον δεύτερο μεγάλο πόλεμο, πριν 70 χρόνια στην Καλαμαριά. Ο πατέρας του ήταν Εβραίος Ρωμανιώτης, ο οποίος  πριν το μεγάλο προγκρόμ σε ηλικία 18 ετών φυγαδεύτηκε στα Γιάννενα, σε Ελληνική οικογένεια, κόρη της οποίας ήταν η Ελληνίδα μητέρα του.

Μετά τον χαλασμό ο πατέρας του, παρότι είχαν εξοντωθεί όλοι οι συγγενείς του από μητέρα και πατέρα, ξαναγύρισε στην Θεσσαλονίκη, αρνούμενος να μετεγκατασταθεί στο Ισραήλ.

Ο Μάθιου ήταν ένα πανέξυπνο παιδί, φοίτησε σε Ελληνικά Σχολεία και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Βιολογία στο Παρίσι.

Πέρα από τις πανεπιστημιακές σπουδές του σαν ανήσυχο πνεύμα που είναι μελετά φιλοσοφία, ποίηση  και ασχολείται με την μουσική.

Έχει στραφεί στην μελέτη της φιλοσοφίας του χριστιανισμού, των Ελλήνων φιλοσόφων Πυθαγόρα, Ηράκλειτου, των Σωκρατικών και Προσωκρατικών, και ταυτόχρονα των απόκρυφων φιλοσοφιών όπως ο Καμπαλισμός και ο Ταλμουδικός Μεσσιανισμός.

Έχει εμβαθύνει στα Νεοελληνικά γράμματα και στην Γαλλική και Γερμανική Ποίηση. Μελέτησε τον Μαρξ και τον «Πολιτιστικό Μαρξισμό» της Φρανκφούρτης.

Πολλές φορές ένοιωθε πως μέσα του, σχιζοφρενικά ίσως, ότι κουβαλούσε δυο αλληλοσυγκρουόμενες κοσμοαντιλήψεις, της «Παγκοσμιοποίησης» και της «Ελληνικής Οικουμενικότητας».

Σε μια πρώτη φάση προσπάθησε να τις συνλειτουργήσει, θεωρώντας πως υπάρχουν δυνατότητες μεταξύ τους να υπάρξει ένας «ιερός γάμος», ο οποίος θα διευκόλυνε μια παγκόσμια  «Σωτηριακή Οδυσσειακή επιστροφή» των βρωτών «ες αμβροσία».

Στις Βιολογικές επιστημονικές διερευνήσεις του τον κέντριζαν τα των Ελλήνων συμβάντα και προκαλούντα απορία. Πάμπολλες  μέρες και νύχτες αναρωτιόταν πως να προέκυψαν και τι να ήταν τα αναφερόμενα ως «όντα Χιμαιρικά»; Και που ν’ άναι το άτμητο όριο που η υπέρβαση του τόκος μοιραίος της ύβρης;

Ξέρει καλύτερα από τον καθένα το τι θα πει «Βιολογικός Πόλεμος»… 

Έτσι τούτη τη ζοφερή νύχτα, μάταια προσπαθεί να χαλαρώσει κοιτώντας τον Μακεδονικό ουρανό και  ακούοντας τον φλοισβοποιούντα Θερμαϊκό… 

Θεσσαλονίκη! Μια πόλη αγνώριστη, μια πόλη τρομόπληκτη, μια πόλη στο έλεος  του επελαύνοντος Κορονοϊού. Τα νοσοκομεία της στα όρια τους και οι πολίτες της έγκλειστοι, ανήσυχοι, φοβισμένοι απελπισμένοι.

Ο καθένας σε αναζήτηση του σπηλαίου του…

Ο Μάθιου ξέρει καλά ότι «κάθε βιασμός» είναι «ύβρις» και ότι μεγάλος «πειρασμός» είναι «η εργαλειοποίηση του βιασμού»!

Χρόνια και χρόνια έμαθε τι αποδοτικό εργαλείο είναι η χρησιμοποίηση  αναγκών που προέκυψαν ή δημιουργήθηκαν επί τούτου..

Εγκατέλειψε τα βιολογικά του πειράματα όταν έφτασε στο κατώφλι της παραβίασης των ατμήτων, όταν συνειδητοποίησε ότι έφτασε κοντά στην δημιουργία ενός Βιολογικού Υπερόπλου.

Απόψε στο μπαλκόνι του, βλέπει τους τωρινούς καιρούς  να γίνονται έσχατοι… Ανυπεράσπιστοι άνθρωποι, πανικόβλητοι, απέλπιδες υφίστανται «Ιογενείς» επιθέσεις και είτε επιστρέφουν στον πρωτογονικό εγκλεισμό  ο καθένας στο σπήλαιο του ή να μεταβάλλονται σε κοπάδια ευκολόσφαχτα «το Πάσχα»…

Δυσβάστακτο πλέον το βάρος… για τον Μάθιου Ελ-Αλ-ά… Χωρίς δισταγμό απελευθερώνει το δημιούργημά του τον Ιό «ZR» Ελληνιστί «Τιμωρό»…

Τούτος είναι ένας Αντι-Ιός…  Ένας Ιός «Νοήμων»…

Ώρα μηδέν… Ειδήσεις…

«Μια περίεργη Νόσος διατρέχει τον πλανήτη… Οι προσβεβλημένοι πολλαπλασιάζονται… Κοινά χαρακτηριστικά… Ο ιός πλήττει …Πρωθυπουργούς… Υπουργούς…. Βουλευτές…. Πολιτικούς… Βιομηχάνους… Ακαδημαϊκούς…  και λοιπούς  παρεμφερείς…»

Η ανθρωπότητα λατρεύει τον καινούργιο θεό της και τον προφήτη αυτού Ελ-Αλ-ά… 

Και το όνομα του Εμβολίου που σώζει την Ανθρωπότητα … Ελληνική Οικουμενικότητα!...

Όχι άλλο Απουσιολόγιο… Κοινή προσπάθεια για Νέο Αξιολόγιο…

Σπάρτη 29/11/2020
Παναγιώτης Παπαλεξανδράκος