Εκτύπωση

https://www.spartorama.gr/articles/54363/

Spartorama - Print | «Δυσδιάκριτες οι προτάσεις της «εκπρόθεσμης» Λακωνίας, με θολό περιεχόμενο για τις αξίες του 1821», από τον Ηλία Παναγιωτακάκο

«Δυσδιάκριτες οι προτάσεις της «εκπρόθεσμης» Λακωνίας, με θολό περιεχόμενο για τις αξίες του 1821», από τον Ηλία Παναγιωτακάκο

«Δυσδιάκριτες οι προτάσεις της «εκπρόθεσμης» Λακωνίας, με θολό περιεχόμενο για τις αξίες του 1821», από τον Ηλία Παναγιωτακάκο
Είναι γεγονός ότι οι «καπνοί» από το πολύ λιβάνισμα όσο αρωματικοί κι αν είναι θολώνουν το τοπίο της πραγματικότητας
Οδός Εμπόρων

Η κυρία Πρόεδρος του 1821 είχε ως πρόεδρος του 2004 την δυνατότητα να προβάλλει την λάμψη της Σπάρτης ως Πόλη της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ τιμώντας τον ΛΥΚΟΥΡΓΟ ως εμπνευστή της ιδέας (πρόταση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λακωνίας).

ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΡΑΞΕ

Απέναντι στην απειλή της Εθνικής Κυριαρχίας και της Εδαφικής Ακεραιότητας από την Τουρκία υπάρχει μια παντελής αδιαφορία της Ε.Ε και των Η.Π.Α (Οι λεκτικές καταδίκες δεν αρκούν)

  • Προέχει λοιπόν η διαμόρφωση της διεθνούς κοινής γνώμης υπέρ των Εθνικών μας δικαίων, ως μοχλό πίεσης στις Κυβερνήσεις τους.

Πρόταση μου αντί εκδηλώσεων διεθνών «διαδηλώσεων» όπως:

Στρατηγικό Σχέδιο για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Οικουμένης μέσω των δημοκρατικών θεσμών όπως:

  1. Δήμοι, ΠΕΔ, ΚΕΔΕ με παρέμβαση πρώτιστα στον θεσμό της Ευρώπης των Πόλεων και των Περιφερειών.
  2. Η Ακαδημαϊκή και Πανεπιστημιακή Κοινότητα
  3. Ο κόσμος της Τέχνης και του πολιτισμού

Με ψηφίσματα, αρθρογραφία στα διεθνή ΜΜΕ και κάθε πρόσφορο να συνεγείρει τις Κοινωνίες των Εθνών ως μοχλό πίεσης στις Κυβερνήσεις τους υπέρ των Εθνικών μας δικαίων δηλαδή της Συνθήκης της Λωζάνης και του δικαίου της Θάλασσας

Με εκδηλώσεις δεν διασφαλίζεται η εθνική κυριαρχία όταν τα ερευνητικά τούρκικα πλοία βρίσκονται εντός της υφαλοκρηπίδας σε Ελλάδα και Κύπρο.


Σημειώνω λοιπόν

Χωρίς να αμφισβητούνται οι καλές προθέσεις των θεσμικών εκπροσώπων της Λακωνίας για την κατάθεση των εκπρόθεσμων (!) προτάσεων κατά δήλωση της κυρίας Προέδρου, με αφορμή την επέτειο εορτασμού των 200 χρόνων από την επίσημη έναρξη της Επανάστασης της Ανεξαρτησίας του Γένους το 1821.

Στις 1800 προτάσεις των 300  δήμων και των 13 Περιφερειών θα προστεθούν εκπρόθεσμες (!) 10 και πλέον προτάσεις των πέντε δήμων της Λακωνίας.

Με ένα πρόχειρο υπολογισμό το κόστος κυμαίνεται στα 5 με 10 εκατ. ευρώ μόνο για την Λακωνία. Χρηματοδότηση από που; Πλήρης συσκότιση.

Αυτό λοιπόν που δεν έχει γίνει σαφές και οφείλει να το πράξει αυτή η Επιτροπή του 1821 είναι:

  • Ποιος είναι ο συνολικός προϋπολογισμός των εορταστικών εκδηλώσεων και ποιον κωδ. του Κρατικού Προϋπολογισμού θα βαρύνει;
  • Πως και ποιος αξιολογεί τις προτάσεις
  • Ποια είναι η προστιθέμενη αξία των μετά – Επετειακών χρόνων.

Τόνισε η κυρία Πρόεδρος ότι πρέπει να αναδείξουμε την λαμπρή ιστορία της Σπάρτης.

Απαντώ:

Είχε την ευκαιρία και την δυνατότητα να αναδείξει την ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ και του ΛΕΩΝΙΔΑ ως Πρόεδρος του 2004, όταν της υπεβλήθη το αίτημα του Νομαρχιακού Συμβουλίου Λακωνίας (δια των Νομαρχών Γρ. Αποστολάκου και Κ. Φούρκα) για Παγκόσμιο Συνέδριο της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΕΚΕΧΕΙΡΊΑΣ προς τιμήν του εμπνευστή της, του Νομοθέτη Λυκούργο («Οι μεν γαρ Ιφίτω συνακμάσαι και συνδιαθείναι την ολυμπιακήν εκεχειρίαν λέγουσιν αυτόν, ων εστι και Αριστοτέλης ο φιλόσοφος, τεκμήριον προσφέρων του Ολυμπίασι δίσκον, ω τουνομα του Λυκούργου διασώζεται καταγεγραμμένον»).

Δεν το έπραξε και σ’ αυτό δεν είχε καμμιά απάντηση.

Είναι γεγονός ότι οι «καπνοί» από το πολύ λιβάνισμα όσο αρωματικοί κι αν είναι θολώνουν το τοπίο της πραγματικότητας.


Η πραγματικότητα είναι διαφορετική, την βιώνει και την αντιλαμβάνεται η σιωπηρή πλειοψηφία των Ελλήνων ανεξαρτήτως κομματικής ένταξης.

Η Ελλάδα σ’ αυτή την περίοδο αντιμετωπίζει μια τετραπλή αλληλοσυνδεόμενη κρίση κατ’ εξοχήν οικονομική και κλιματική με επικυρίαρχη την υγειονομική κρίση και την έμπρακτη αμφισβήτηση των συνόρων μας από την Τουρκία.

Η κρίση συνόρων είναι το πλέον επιτακτικό ζήτημα γιατί η προάσπιση της Εθνικής Κυριαρχίας πρέπει να επικαθορίζει την στρατηγική και στους στόχους με ιεραρχημένες προτεραιότητες.

Η στρατηγική δεν χαράσσεται μόνο από τις Κυβερνήσεις των Κρατών, αλλά και από τις Κοινωνίες των Εθνών.

Σε μια αδιάφορη και άτολμη Ευρώπη (λόγω ετερόκλητων συμφερόντων), απέναντι στην επιθετικότητα της Τουρκίας ποιος μπορεί να επιβάλει λύσεις σεβασμού των Συνθηκών και του Διεθνούς Δικαίου;

Οι Οργανωμένες Κοινωνίες κυρίως του δυτικού κόσμου.

Ποιο είναι το χρέος λοιπόν των Αυτοδιοικητικών θεσμών, των Πανεπιστημίων των ανθρώπων του Πολιτισμού και την Τεχνών;

Συνολικό Στρατηγικό Σχέδιο για την διαμόρφωση της κοινής γνώμης σ’ όλα τα μήκη και πλάτη της Οικουμένης μέσω των δημοκρατικών θεσμών όπως:

  1. Δήμοι, ΠΕΔ, ΚΕΔΕ με παρέμβαση πρώτιστα στον θεσμό της Ευρώπης των Πόλεων και των Περιφερειών.
  2. Η Ακαδημαϊκή και Πανεπιστημιακή Κοινότητα
  3. Ο κόσμος της Τέχνης και του πολιτισμού

Με ψηφίσματα, αρθρογραφία στα διεθνή ΜΜΕ και κάθε πρόσφορο να συνεγείρει τις Κοινωνίες των Εθνών ως μοχλό πίεσης στις Κυβερνήσεις τους υπέρ των Εθνικών μας δικαίων δηλαδή της Συνθήκης της Λωζάνης και του δικαίου της Θάλασσας.

Μήπως αυτό δεν έγινε από την προεπαναστατική περίοδο τον Θούριο του Ρήγα, την Φιλική Εταιρεία, την επίσημη αναγνώριση τόσο της εξέγερσης των Ελλήνων από την Ευρώπη του Διαφωτισμού ως Επανάσταση Ανεξαρτησίας, όσο με την επίσημη αναγνώριση του Ελληνικού Κράτους με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου του 1830 και τiς μετέπειτα επεκτάσεις και του προσδιορισμού των συνόρων των χερσαίων εδαφών και της θάλασσας.


Αντί λοιπόν προτάσεων και εκδηλώσεων ατάκτως ειρημένων από το αρχαίο κλέος, τα περιπατητικά μονοπάτια των φαραγγιών, τις  hi tech αναπαραστάσεις και ότι μεταμοντέρνο έχει προταθεί είναι έξω και πέρα από την πραγματική διάσταση των μηνυμάτων της Ελληνικής Επανάστασης.

Υπάρχουν οι πατριωτικές δυνάμεις της κοινωνίας σ’ όλο το δημοκρατικό πολιτικό φάσμα που διακριτικά απέχουν γιατί οι επέτειοι λειτουργούν ως οχληρή υπόμνηση αθετημένων υποσχέσεων.

Οι δυνάμεις του γνήσιου και υπό αναγέννηση Πατριωτισμού πιστεύουν ότι το έθνος δεν υπάρχει ούτε πριν ,ούτε και ανεξάρτητα από τη δημοκρατική διαδικασία που το φέρνει στον κόσμο, η οποία δεν είναι άλλη από αυτή που γεννά την ιδιότητα του πολίτη.


Ας έχουμε κατά νου τα πρώτα τρία επαναστατικά συντάγματα (της Επιδαύρου, του Άστρους και της Τροιζήνας) συνιστούν απόπειρα μετουσίωσης του φυσικού δικαίου σε θετικό και θέτουν στο επίκεντρο την κατεξοχήν έννοια των πολιτικών δικαιωμάτων.

Ο άνθρωπος αξίζει το όνομά του μόνο ως πολίτης. Η ζωή δεν ορίζεται ως το βιολογικό γεγονός της ύπαρξης, αλλά ως πολιτική ελευθερία. Βίος χωρίς πολιτικά δικαιώματα είναι βίος αβίωτος. Ζωή χωρίς ελευθερία ισοδυναμεί με θάνατο.

Γι’ αυτό λοιπόν εξέλειπαν οι λόγοι ύπαρξης μιας υπό αίρεση Επιτροπής για τους εορτασμούς των 200 χρόνων του ’21.

Άμεσα ο Πρωθυπουργός να πάρει πρωτοβουλία κατάργησης της Επιτροπής και ανούσιων εκδηλώσεων χωρίς εθνική προστιθέμενη αξία τόνωσης της ομοψυχίας και της λαϊκής ενότητας του Έθνους.

Άλλωστε τον απαγορευτικό τόνο δίνει η συνεχιζόμενη παρουσία του Κορονοϊού με πολλαπλές επιπτώσεις.

Τα λεφτά όσα υπάρχουν να δοθούν άμεσα στην υγεία

16/10/2020
Ηλίας Παναγιωτακάκος