«Από πού πάνε για την Αριστερά;», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Πώς γίνεται ένας αριστερός να κυκλοφορεί με ένα τέτοιο αυτοκίνητο;».

Και ο Μοντάν, ατάραχος, του απάντησε:

«Καλύτερα, αγαπητέ μου, να είσαι πλούσιος και αριστερός παρά φτωχός και δεξιός».
Πηγή: Protagon.gr

Όταν έχεις διαθέσει 25 χρόνια από τη ζωή σου για να φέρεις στο προσκήνιο και στην εξουσία ένα κόμμα, τον ΣΥΡΙΖΑ,  που πίστευες (ή ήθελες να πιστεύεις)  ότι εκφράζει την Αριστερά, κι όταν αυτό γίνεται πραγματικότητα βιώνεις μια σκληρή μνημονιακή διακυβέρνηση συνέχεια της Δεξιάς καθώς και φαινόμενα τύπου Παπαδημούλη, Παππά, Παπαγγελόπουλου κλπ, ε τότε, δεν μπορείς παρά να ψάχνεις «αιχμηρή γωνία» για να χτυπήσεις το κεφάλι σου.

Οι πραγματικοί και ανιδιοτελείς αγωνιστές που βρεθήκαμε στις τάξεις του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ / ΣΥΡΙΖΑ, ήδη από το 1989, απορροφημένοι από τις αριστερές αναζητήσεις και τα οράματα, δίνοντας, διαρκώς και ασυγχώρητα, «τόπο στην οργή» για την έλλειψη εσωκομματικής δημοκρατικής λειτουργίας χάριν της ενότητας και του σκοπού, γίναμε εύκολα θύματα (αθύρματα πες καλύτερα) μιας κομματικής αριστοκρατίας, η οποία, ανέξοδα, «έστρωσε τραπέζι» εκεί που εμείς σαρώσαμε και ήπιε «στην υγεία των κορόιδων».

Το μεγαλύτερο κακό που έκαναν οι εκατομμυριούχοι του ΣΥΡΙΖΑ, οι μεγαλοϊδιοκτήτες ακινήτων και οι εισοδηματίες, ΟΛΟΙ αυτοί που παριστάνουν ακόμα(!) τους «αριστερούς» ενώ είναι μέχρι τα μπούνια βουτηγμένοι στο σύστημα, είναι ότι διέσυραν την έννοια της «αριστεράς».

Πιστεύει, κάποιος, ειλικρινά, ότι μπορεί ένας εκατομμυριούχος  ή μεγαλοϊδιοκτήτης ή μεγαλοεισοδηματίας (εν ενί λόγω ένας καπιταλιστής), ένας πολιτικός που διαχειρίζεται την εξουσία και το σύστημα με τον ίδιο τρόπο που το έκαναν και οι προηγούμενοι, να είναι «αριστερός» και (το σημαντικότερο) να ασκήσει ως κυβέρνηση «αριστερή πολιτική»;  Μη γένοιτο.

Το λεγόμενο «αριστερόμετρο» δεν το βάζει κανείς άλλος παρά η ίδια η ζωή αλλά και η έννοια και το περιεχόμενο της «Αριστεράς», της Αριστεράς που είναι Μία και Αδιαίρετη, που επιδιώκει την ανατροπή του καπιταλισμού, την κοινωνικοποίηση των Μέσων Παραγωγής, την υπέρβαση κάθε ταξικής κοινωνικής διαστρωμάτωσης, την κατάργηση κάθε μορφής ταξικής ιεραρχίας (ιδιαίτερα την άνιση κατανομή του πλούτου και της εξουσίας ) και την επικράτηση μιας νέας ηθικής και δίκαιης κοινωνίας όπου θα παρέχονται στον καθένα οι ίδιες οικονομικές και κοινωνικές δυνατότητες.

Κι επειδή είναι σίγουρο πως τέως «σύντροφοι», ενταγμένοι απόλυτα στο «κατεστημένο μπλοκ εξουσίας», είναι έτοιμοι με το «μυστρί και το πηλοφόρι» να αναλάβουν δράση κατηγορώντας πως «υπηρετούμε τη Δεξιά» με τις θέσεις που παίρνουμε κατά καιρούς, τους θυμίζουμε πως η «Δεξιά» δεν είναι κόμμα αλλά τρόπος ζωής, σκέψης, πολιτικής και δράσης, και -δυστυχώς- αυτήν την «Δεξιά» επέλεξαν να υπηρετήσουν αυτοί κι όχι εμείς που διαρκώς προβάλλουμε την αναγκαιότητα της Αριστεράς και αγωνιζόμαστε γι’ αυτήν.

Σήμερα  (και πάλι δυστυχώς) οι αγνοί αριστεροί ιδεολόγοι παραμένουν σκόρπιο κοπάδι αφού σε κανέναν κομματικό χώρο ή σχηματισμό που δηλώνει «αριστερά» δεν υπάρχουν τα εχέγγυα μιας πραγματικά αριστερής πορείας και προοπτικής. «Αριστερά μαγαζάκια» υπάρχουν πολλά  αλλά  «Αριστερά» όχι.

«Το να λες τα πράγματα με το όνομά τους δεν σημαίνει ούτε ότι «ιδεολογείς» ούτε ότι είσαι «δογματικός». Ακριβώς το αντίθετο· σημαίνει ότι χρησιμοποιείς το (συλλογικό) μυαλό σου, για να σκεφτείς «τη συγκεκριμένη κατάσταση με συγκεκριμένο τρόπο».

Σημείωση σχετικά με τους Ιδεολογικούς Μηχανισμούς του κράτους (ΙΜΚ) του Louis Althusser

29-6-2020
Βαγγέλης  Μητράκος