Πασχαλική ποιμαντορική εγκύκλιος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη μας κ. Ευσταθίου

Ευλαβέστατοι Κληρικοί και Χριστιανοί  μου Αγαπητοί, 

Χριστός Ανέστη!

Έφθασε και εφέτος η λαμπροφόρος ημέρα του Πάσχα, «η μία των Σαββάτων, η βασιλίς και κυρία» σύμφωνα με τον θεόπνευστο υμνογράφο άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Μέχρι χθες ο θάνατος ήταν ο εξουσιαστής της ζωής των ανθρώπων. Σήμερα βρίσκεται νικημένος από τη Ζωή. Τον συνέτριψε Εκείνος που βάδισε αγόγγυστα τον δρόμο της θυσιαστικής προσφοράς και ας τον περιγέλασαν οι άνθρωποι. Τον νίκησε Αυτός που προδομένος από τον ίδιο τον φίλο και μαθητή του έφτασε μέχρι τον Άδη, όπως φτάνουν όλοι όσοι επιλέγουν να παραμείνουν πιστοί στην αγάπη, και ας νιώθουν βαριά πολλές φορές την ίδια προδοσία και την ίδια εγκατάλειψη. Η αγάπη, εντούτοις, αποδείχθηκε ισχυρότερη από τον θάνατο. Γι΄αυτό και ο δρόμος του Χριστού είχε επιστροφή. Ο Άδης δεν Τον κράτησε. Δεν ήταν ο Γολγοθάς το τέλος για Εκείνον και δεν είναι ούτε για μας, που κουβαλάμε τον μικρό ή τον μεγάλο σταυρό καθημερινά στους ώμους μας. 

Φέτος όμως, αδερφοί μου, ολόκληρη η ανθρωπότητα βιώνει έναν ανεπανάληπτο Γολγοθά, ίσως τον πιο επώδυνο μετά τα δεινά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η πανδημία του κορονοιού επιφέρει πολλαπλές παρενέργειες. Οι καθημερινές δραματικές και αιφνιδιαστικές αλλαγές, ο περιορισμός στα σπίτια μας με υπερβολική πολλές φορές προσκόλληση στην τηλεόραση και το διαδίκτυο, ο διάχυτος φόβος, η συνεχής αγωνία, η σωματική και ψυχική κόπωση, η αμοιβαία καχυποψία, οι κρυμμένοι μέχρι τώρα εγωισμοί, οι ανασφάλειες και τα πείσματα που βγαίνουν εκρηκτικά στην επιφάνεια, η κλονισμένη ήδη κοινωνική συνοχή, οι σημαντικές οικονομικές επιπτώσεις, ο ανελέητος βομβαρδισμός των ψυχοφθόρων και παραπλανητικών πολλές φορές ειδήσεων και εικόνων συνθέτουν ασφαλώς ένα πρωτόγνωρο και σκοτεινό σκηνικό. «Ποια θα είναι η επόμενη μέρα για τον κάθε άνθρωπο και για τον κόσμο ολόκληρο» είναι ένα ερώτημα που βασανίζει τη σκέψη μας. 

Παράλληλα, αυτή η σκληρή δοκιμασία όλων μας φέρνει στον νού εσχατολογικούς λόγους του Κυρίου, χωρία της Αποκάλυψης και επιβεβαιώνει την παντελή ανεπάρκεια του ανθρώπου. Ο αλαζόνας άνθρωπος της θαυματουργού επιστημονικής γνώσης και της ασύλληπτης τεχνολογικής ισχύος αδυνατεί να αντιμετωπίσει έναν νανοϊό, που έχει κλονίσει συθέμελα την υφήλιο. Ο ψεύτικος γίγαντας της παντογνωσίας και παντοδυναμίας εμφανίζεται πλήρως ανήμπορος και ισοπεδωμένος. Και το πιο θλιβερό, δε βλέπει τον Θεό. Τον απορρίπτει ακόμη και τώρα! 

Ο εφετινός εορτασμός του κοσμοσωτήριου γεγονότος της εκ των νεκρών εγέρσεως του Κυρίου μας γίνεται, αναπόφευκτα σε τέτοιες συνθήκες, δύσκολες, πρωτόγνωρες, αποκαλυπτικές. Θα ευχηθούμε, θα διακηρύξουμε το «Χριστός Ανέστη» χωρίς αλληλοασπασμούς και χειραψίες. Με μάσκες στα πρόσωπα, με οσμή αντισηπτικού, σε απόσταση μεταξύ μας, με απαγορεύσεις και ενδεχομένως πρόστιμα, εάν αποδειχθούμε ανήμποροι να συμφιλιωθούμε με την πιεστική πραγματικότητα. 

Ο Κύριος γνωρίζει γιατί έπληξε την πατρίδα μας και ολόκληρη την ανθρωπότητα ο λοιμός του νέου κορονοϊού, που οδήγησε και στην πρωτοφανή απαγόρευση από την Πολιτεία της εκκλησιαστικής λατρείας. Πρόκειται, πράγματι, για έναν μεγάλο πειρασμό, για μία επώδυνη δοκιμασία εκατομμυρίων ανθρώπων. 

Και στο σημείο αυτό αναρωτιόμαστε: Μήπως είναι μια παραχώρηση της αγάπης και της πρόνοιας του Θεού «διά τας αμαρτίας ημών», η οποία μπορεί να μας βοηθήσει να έρθουμε εις εαυτόν, να στερεωθούμε ακόμα περισσότερο στον βράχο της πίστεως, να καταλάβουμε την αξία των ευλογιών και των δωρεών του Κυρίου μας, όπως είναι η θεία κοινωνία και η ανθρώπινη υγεία; Μήπως είναι ευκαιρία να μετανοήσουμε, να δούμε καθαρότερα τον προορισμό μας; Εν προκειμένω, ο Απ. Παύλος μας νουθετεί: «Τις έγνω νούν Κυρίου ή τις σύμβουλος αυτού εγένετο;» και ακόμη: «Ως ανεξερεύνητα τα κρίματα αυτού και ανεξιχνίαστοι αι οδοί αυτού» (Ρωμ. ια’, 33-34). 

Είναι πράγματι δύσκολο να περιοριζόμαστε όλοι μαζί στα σπίτια μας και υπαρκτός ο κίνδυνος των εντάσεων και των ψυχολογικών μας εκρήξεων. Ας προσπαθήσουμε, εντούτοις, να μεταβάλουμε τα σπίτια μας σε εκκλησίες. Μαζί να προσευχηθούμε, μαζί να μελετήσουμε, μαζί να αγωνισθούμε, μαζί να αγιασθούμε. Λίγη σκέψη για την αιωνιότητα μέσα από φόβους, αβεβαιότητες, ερωτήματα και αγωνίες, μπολιασμένη με λίγη πίστη, μυστική εξομολόγηση, εσωτερική προσευχή, ελπίδα στην πρόνοια του Θεού, παράδοση στο θέλημά Του μπορεί μεγάλη ωφέλεια να προσφέρει, την οποία σε άλλη περίσταση δε θα είχαμε. Ποτέ δε θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε το πάθος του Κυρίου, αν δε συνομιλήσουμε με τον δικό μας θάνατο. 

Ασφαλώς λυπούμαστε, αλλά δεν οδηγούμαστε στην απελπισία. Δε θα μας εγκαταλείψει η αγάπη και η φιλανθρωπία του πολυεύσπλαχνου Θεού. Και γι΄ αυτόν που ελπίζει στον Θεό, δεν υπάρχουν ποτέ αδιέξοδα. Όλοι μας, ενώπιον αυτής της φοβερής δοκιμασίας μη δειλιάσουμε, μην καμφθούμε ψυχικά και μην κλονιστούμε από το βάρος της στενοχώριας και του φόβου για όσα συμβαίνουν. Ας εμπνευστούμε από τις θυσίες και τις στερήσεις όλων εκείνων που με κίνδυνο, εξάντληση, υπομονή και αυταπάρνηση διακονούν τους ασθενείς και ας τους ανάψουμε ένα κερί ευγνωμοσύνης και προσευχής. Όλος ο επίγειος δρόμος, ας θυμόμαστε ότι περνάει μέσα από σταυρικές θυσίες.

Αδελφοί μου, 

Ο Σταυρός οδηγεί στην Ανάσταση και η Μεγάλη Παρασκευή κυοφορεί τη λαμπροφόρο Κυριακή του Πάσχα. Τη λύπη, την απόγνωση διαδέχονται η χαρά, η αναδημιουργία, η ζωή, η σωτηρία και η ειρήνη της Αναστάσεως.  Χωρίς σταυρό δε νοείται η Ανάσταση και χωρίς Ανάσταση δεν έχει νόημα ο Σταυρός. Στην παρούσα ζωή όλοι οι άνθρωποι βιώνουμε δυσκολίες και αντιμετωπίζουμε ποικίλους επώδυνους πειρασμούς. Η κρίση των καιρών μας είναι ένας βαρύς Σταυρός για κάθε άνθρωπο. Θα έλθει, όμως, και η χαρά της Αναστάσεως. Ας δείξουμε αγωνιστικό φρόνημα και ο Θεός θα βρίσκεται πάντοτε «μεθ΄ημών». Ας βλέπουμε τη ζωή με τα μάτια του Χριστού, δηλαδή με ελπίδα και φως. Φως πολύ, ακόμη και εκεί που όλα μοιάζουν σκοτεινά. Δεν μπορούμε να πάμε φέτος στον ναό, αλλά ας γίνουμε εμείς ναός Του. Δεν μπορούμε να προσκυνήσουμε τις ιερές εικόνες, αλλά ας αφήσουμε να αναστηθεί η πεσούσα εικόνα Του μέσα μας. Μαζί με τον πόθο μας να τρεφόμαστε με το αίμα της θυσίας του Κυρίου μας, ας γίνουμε εμείς θυσία για τον Χριστό.  Και τότε θα αναστηθεί ο Θεάνθρωπος μέσα μας, τότε θα μας δοθεί «το σημείον Ιωνά», μεγαλύτερο από το θαύμα που προσδοκούμε, η ευλογία Του περισσότερη από αυτή που φανταζόμαστε.                                     

ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ 2020 

Θερμός ευχέτης σας προς τον Αναστάντα Κύριο 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
ΜΟΝΕΜΒΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΣΠΑΡΤΗΣ

immspartis.gr