Εκτύπωση

https://www.spartorama.gr/articles/23579/

Spartorama - Print | «Η Γυναίκα», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Η Γυναίκα», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Η Γυναίκα», από τον Βαγγέλη Μητράκο
«Στη ρόκα της έγνεσε το νήμα της δικιάς μας ζωής»
Οδός Εμπόρων

Γεννήθηκε με το «στίγμα» της ντροπής να είναι κορίτσι.

Πάλεψε με τη στεγνή και σκληρή αντρική κοινωνία του χωριού για να κερδίσει μια θέση στο στασίδι της ζωής.

Έστησε σπίτια. Γέννησε παιδιά. Στήριξε τον άντρα. Γεροκόμησε γονήδες και πεθερικά. Όργωσε. Θέρισε. Αλώνισε. Πήγε στον τρύγο, στο μύλο και στο λιοστάσι. Πάντα με μια νάκα στον ώμο κι ένα μωρό μέσα σ΄ αυτήν, που, ώσπου να μεγαλώσει, ένα άλλο έπαιρνε τη θέση του. Ξέβγαλε το κοπάδι στη βοσκή το πρωί και το ’βαλε στο μαντρί το βράδυ. Άρμεξε. Έπηξε τυρί και μυτζήθρα. Έδειρε το βούτυρο. Κούρεψε πρόβατα. Ύφανε στον αργαλειό. Πήγε στο λόγκο για ξύλα και στη βρύση για νερό, ζαλωμένη τη βαρέλα. Ανάθρεψε παιδιά. Πάντρεψε και προίκισε κόρες. Έτρεξε στην ανάγκη των αδερφιών. Ταχτάρησε αγγόνια στα γόνατά της. ΄Εκανε τ’ ανήψια δικά της παιδιά. Έδωσε κόρφο στον άντρα που κιότεψε.

Η Μάνα... η Κυρά... η Κόρη... η Αδερφή... η Γιαγιά... η Θεία... η Γυναίκα...

Η ΜΟΝΗ που έχει δικαίωμα να μας κοιτάει στα ίσα, κατάματα. Γιατί το Χρέος της το έκανε και με το παραπάνω... και χωρίς πληρωμή.

Στη ρόκα της έγνεσε το νήμα της δικιάς μας ζωής.

(Η Κυρά της φωτογραφίας είναι η Κωνσταντίνω, σύζυγος Βασιλείου Αδαμοπούλου, από το χωριό της μάνας μου, το Κουρουνιού Αρκαδίας, φωτογραφημένη από τον πατέρα μου Παναγιώτη, κάπου στα 1966. Θα μπορούσε, όμως, να είναι οποιαδήποτε άλλη Κυρά, από οποιοδήποτε χωριό της ελληνικής γης ανά τους αιώνες!).

 

Βαγγέλης Μητράκος