«Νέα είσοδος Σπάρτης - Επέκταση οδού Λυκούργου - Ένα «φαραωνικό» έργο αναδύεται», από τον Σωτήρη Ροϊνό

Δυστυχώς, ο σχεδιασμός και ο τρόπος κατασκευής του έργου θα επιφέρει ως αποτέλεσμα ένα «Φαραωνικού» χαρακτήρα επίχωμα, το οποίο θα τραυματίσει ανεπανόρθωτα το φυσικό περιβάλλον του σημαντικότερου τμήματος της «παραευρώτιας περιοχής», που ξεκινά από την υφιστάμενη γέφυρα (δίπλα στο χώρο που θα ανεγερθεί το Νέο Αρχαιολογικό Μουσείο της Σπάρτης) και τελειώνει στο χώρο των εγκαταστάσεων του βιολογικού καθαρισμού, και το οποίο θα περικόπτεται στα δύο από μια ογκώδη και άχαρη λωρίδα μπαζών.

Ενώ κατά το προηγούμενο διάστημα υπήρξαν αιτιολογημένες αντιδράσεις για αυτόν τον τρόπο κατασκευής, ενώ θα μπορούσαν να επιλεγούν μέθοδοι -καθόλου ή ελάχιστα δαπανηρότεροι- (γέφυρα σε όλος το μήκος, οδόστρωμα ισόπεδο με το φυσικό περιβάλλον, κ.λπ.) το αυτί της απερχόμενης Περιφερειακής Αρχής δεν ίδρωσε στο παραμικρό. Η απερχόμενη Αντιπεριφερειάρχης Λακωνίας «ταμπουρώθηκε» πίσω από την έγκριση της περιβαλλοντολογικής μελέτης από το Συμβούλιο της Επικρατείας και σε σχετικές ερωτήσεις απαντούσε αποσπασματικά και αόριστα, χωρίς να απαντά με σαφήνεια γιατί επιλέχθηκε αυτός ο τρόπος κατασκευής και πόσο περισσότερο θα κόστιζε ένας διαφορετικός τρόπος που δεν θα πλήγωνε το φυσικό περιβάλλον. Σε σχετική ερώτησή μας σε κορυφαίο αρμόδιο υπηρεσιακό παράγοντα της Περιφερειακής Ενότητας γιατί δεν επιλέχθηκε διαφορετικός τρόπος, αυτός μου απάντησε ότι, καταλήξαμε στην κατασκευή με επίχωμα, όχι γιατί αυτή ήταν η οικονομικότερη λύση, αλλά το εξωφρενικό, ανήκουστο και αστείο, ότι «δεν επιλέξαμε την υπερυψωμένη γέφυρα για να αποφύγουμε την στρατοπέδευση τσιγγάνων κάτω από τη γέφυρα»!..

Εν πάση περιπτώσει, τώρα τι γίνεται; Από τις φωτογραφίες που παραθέτουμε προκύπτει ότι το έργο προχωρά σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό. Αν υπάρξει πολιτική βούληση, νομίζω, δεν είναι αργά? δεν είναι αναστρέψιμη η ολοκλήρωση του «εγκλήματος». Στην πλευρά του ποταμού εδώ προς τη Σπάρτη, εφόσον το έργο διακοπεί και υπάρξει διαφορετικός τρόπος κατασκευής μπορεί να σωθεί και να αποφευχθεί το φαραωνικό επίχωμα. Με μια απλή παρατήρηση των φωτογραφιών βλέπουμε ότι ανάμεσα στα τσιμεντένια βάθρα η επίχωση είναι σε αρχικό στάδιο? στο τελευταίο μάλιστα -προς τη Σπάρτη- τμήμα, δηλαδή αυτό που θα συνδέεται με την οδό Λυκούργου, δεν έχει ξεκινήσει καν η διαδικασία επίχωσης, και τούτο, διότι αναδείχθηκαν αρχαιότητες. Να μια θαυμάσια ευκαιρία που δίνεται για επανεκτίμηση και αλλαγή του τρόπου κατασκευής.

Η νέα Δημοτική Αρχή, οι Φορείς και οι Ενεργοί Πολίτες θα πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλίες ώστε η νέα Περιφερειακή Αρχή να το δει το θέμα σοβαρά και να προβεί σε ενέργειες για να σωθεί -ή να υποστεί τη δυνατόν λιγότερη αρνητική παρέμβαση- μια εξαιρετικού κάλλους και σημασίας περιοχή, την οποία, αν όχι στο εγγύς μέλλον, είναι νομοτελειακά βέβαιο ότι οι επόμενες γενεές Σπαρτιατών θα επιχειρήσουν αυτό που δεν κάναμε εμείς 185 χρόνια από την ίδρυση της Νεότερης Σπάρτης, δηλαδή να κάνουμε τον ποταμό Ευρώτα αναπόσπαστο μέρος της Πόλης.