Εκτύπωση

https://www.spartorama.gr/articles/17789/

Spartorama - Print | «Φωτεινή Ζαχαράκη», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Φωτεινή Ζαχαράκη», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Φωτεινή  Ζαχαράκη», από τον Βαγγέλη Μητράκο
«Φωτεινή, σ’ ευχαριστούμε για το καθημερινό παράδειγμα ζωής που μας έδινες. Σ’ ευχαριστούμε για ό,τι έκανες για τα παιδιά και τα εγγόνια μας...»
Οδός Εμπόρων

Ο θάνατος κάθε νέου ανθρώπου προξενεί, πάντα, πόνο μεγάλο. Όταν μάλιστα ο άνθρωπος αυτός έχει συνδέσει τη ζωή του με την αγάπη και την προσφορά για τα παιδιά, τότε ο πόνος γίνεται μεγαλύτερος και το κενό που μένει στη ζωή μας μοιάζει δυσαναπλήρωτο.

Ένας τέτοιος ξεχωριστός άνθρωπος ήταν η Φωτεινή Ζαχαράκη που τόσο ξαφνικά και απρόσμενα έφυγε από τη ζωή.

Η Φωτεινή, δεν αφιέρωσε τη ζωή της στον Παιδικό Σταθμό του Δήμου Σπάρτης.  Ο Παιδικός Σταθμός  του Δήμου Σπάρτης ήταν η ΙΔΙΑ Η ΖΩΗ της Φωτεινής. Τα παιδάκια του κόσμου  που πέρασαν από τον Σταθμό, στην πιο τρυφερή τους ηλικία, ήταν ΟΛΑ παιδιά της Φωτεινής. Το ’βλεπες στο πλατύ της χαμόγελο  όταν τα υποδεχόταν το πρωί, στη μεγάλη και ζεστή αγκαλιά της που φώλιαζαν όποτε το είχαν ανάγκη, στα μάτια της που φώτιζαν όταν τους μιλούσε, όταν τα συμβούλευε, όταν τα πρόσεχε και τα τάιζε, όταν τα μάθαινε παραμύθια και τραγούδια, όταν τα καθάριζε και τα φρόντιζε σαν μάνα όταν χρειαζόταν, όταν τα μάθαινε ωραίες χειροτεχνίες και παιχνίδια  και τα εμψύχωνε με τη ζεστή φωνή της στις όμορφες γιορτές τους,  όταν έσβηνε το κλάμα τους και πλάταινε το γέλιο τους, όταν πάσχιζε μ’ όλες της τις δυνάμεις, ως Προϊσταμένη, να λύνει τα προβλήματα του Σταθμού και να κάνει το περιβάλλον των παιδιών πιο όμορφο, πιο λειτουργικό, πιο άνετο και πιο ασφαλές.

Κάθε μέρα η Φωτεινή του Παιδικού Σταθμού Σπάρτης,  έκανε τη μεγάλη καρδιά της αντίδωρο και τη μοίραζε απλόχερα στα παιδάκια της. Κι έκανε τις καρδιές τους και τις ψυχούλες τους να ανθίζουν λουλούδια και φώτιζε το μυαλουδάκι τους με το φως της Αγάπης και της Γνώσης, για να είναι έτοιμα, όταν σαν μεγάλοι θα βρίσκονταν στα δύσκολα σταυροδρόμια της Ζωής, να παίρνουν τους δρόμους της Αρετής.

Φτώχυνε η τοπική μας κοινωνία με τον θάνατο της Φωτεινής. Σπανίζουν πια στις μέρες μας οι άνθρωποι που ζουν για να αγαπούν και να προσφέρουν με ανιδιοτέλεια στην κοινωνία.

-Φωτεινή, σ’ ευχαριστούμε  για το καθημερινό παράδειγμα ζωής που μας έδινες. Σ’ ευχαριστούμε για ό,τι έκανες για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, για την αγάπη, την έγνοια και τη γνώση που τους έδωσες.  Σίγουρα θα έχεις για πάντα μια θέση στην καρδιά και στο μυαλό τους μέσα στα όμορφα άνθη που φύτεψες εκεί. Κι αυτό είναι Αθανασία για τον άνθρωπο, Φωτεινή.

 

25-6-2019
Βαγγέλης  Μητράκος