«...η εικών ακούει, σοβαρή και λυπημένη, ξεύροντας...»

Δέησις

Η θάλασσα στα βάθη της πήρ΄ έναν ναύτη.

Η μάνα του, ανήξερη, πιαίνει κι ανάφτει

 

στην Παναγία μπροστά ένα υψηλό κερί

για να επιστρέψει γρήγορα και ναν καλοί καιροί

 

και όλο προς τον άνεμο στήνει τ΄ αυτί.

Αλλά ενώ προσεύχεται και δέεται αυτή,

 

η εικών ακούει, σοβαρή και λυπημένη,

ξεύροντας πως δεν θα ΄λθει πια ο υιός που περιμένει.

Κ.Π. Καβάφης