Vekrakos
Spartorama | «Οι προεκλογικές παροχές και ο Χότζας», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Οι προεκλογικές παροχές και ο Χότζας», από τον Βαγγέλη Μητράκο

Ευάγγελος Μητράκος 07/05/2019 Εκτύπωση Άρθρα Δημοτικά Πολιτική
«Οι προεκλογικές παροχές και ο Χότζας», από τον Βαγγέλη Μητράκο
«...πιστεύουν, αφελώς, πως οι Έλληνες θα γίνουν Λωτοφάγοι»
Οδός Εμπόρων

Καμιά φαντασία και καμιά πρωτοτυπία στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: Αφού ακολούθησε πιστά την πολιτική των μνημονίων των προκατόχων της, αφού προσχώρησε με χαρακτηριστική άνεση στο  ύφος και στο  ήθος της εξουσίας τους, ακολουθεί τώρα και την πεπατημένη των προεκλογικών παροχών, ένα έργο χιλιοπαιγμένο από τα αστικά κόμματα εξουσίας μετά το 1974. Μοιράζοντας  σταγόνες από τα πλεονάσματα αίματος που δημιούργησαν εξοντώνοντας τον λαό και ξεπουλώντας τη χώρα, κατ’ εντολήν των αφεντικών, πιστεύουν, αφελώς, πως οι Έλληνες θα γίνουν Λωτοφάγοι.

Ο γνωστός και πάντα επίκαιρος (δυστυχώς) μύθος του Χότζα τα λέει ΟΛΑ και, αρκούντως, κατανοητά: 

«Κάποτε, ένας φτωχός υπηρέτης που δούλευε στο αρχοντικό του Χότζα και ζούσε σ’ ένα μικρό και φτωχικό δωμάτιο με την πολυμελή οικογένειά του, πήγε στο αφεντικό του και του ζήτησε ένα μεγαλύτερο σπίτι για να μπορέσουν λίγο να ανασάνουν.

– Αγαπητέ Χότζα, θέλουμε ένα πιο μεγάλο και καλύτερο σπίτι, γιατί δεν μπορούμε να ζούμε εγώ, η γυναίκα μου και τα τόσα μας παιδιά, όλοι μαζί, σ’ αυτό το μικρό κι ελεεινό  δωμάτιο, είπε κλαίγοντας ο δύσμοιρος άνθρωπος.

Ο Νασρεντίν, τότε, τον ρώτησε:

– Δε μου λες; Έχεις ζώα στην αυλή σου;

– Έχω κάμποσε κότες, του απάντησε ο υπηρέτης.

– Τότε, απόψε, βάλε και τις κότες μέσα στο σπίτι σου, τον συμβούλεψε ο Νασρεντίν.

Τις βάζει ο άνθρωπος τις κότες μέσα στο σπίτι και πάει το επόμενο πρωί στον Χότζα.

– Αγαπητέ Χότζα, τώρα είμαστε χειρότερα από πριν. Σκάσαμε όλοι μαζί αγκαλιά όλη νύχτα με τις κότες και τα κοκόρια.

– Έχεις κι άλλα ζώα; τον ρωτά ο Νασρεντίν.

– Έχω, είπε ο άνθρωπος, ένα σκύλο κι ένα γάτο.

– Απόψε, λοιπόν, βάλε κι αυτά μέσα στο σπίτι, να κοιμηθούνε μαζί σας.

Τα βάζει ο καημένος ο υπηρέτης και το επόμενο πρωί εμφανίζεται στον Χότζα κλαίγοντας απαρηγόρητος.

– Χαθήκαμε, αφεντικό. Ούτε ν’ ανασάνουμε δεν μπορούμε. Ο ένας απάνω στον άλλο, ζώα και ανθρώποι.

Ο Νασρεντίν τον κοίταξε κρυφογελώντας  κάτω από τα γένια του και τον ρωτάει και πάλι:

– Μήπως, καλέ και πιστέ μου υπηρέτη, έχεις και κανέναν γάιδαρο στην αυλή σου;

– Ναι έχω, του απαντά ο άνθρωπος.

– Απόψε, λοιπόν, βάλε και τον γάιδαρο μέσα στο σπίτι και έλα, πάλι, αύριο να με δεις.

Την επομένη πάει απαρηγόρητος ο άνθρωπος στον Χότζα.

– Έλεος, πολυχρονεμένε μου. Θα πεθάνουμε. Σβήνουμε. Δεν αντέχουμε άλλο!

Τότε ο Νασρεντίν του λέει:

– Απόψε βγάλε το γάιδαρο έξω κι έλα αύριο να μου πεις.

Την επομένη ο άνθρωπος πάει χαρούμενος και του λέει:

– Ευχαριστούμε, Χότζα μου. Τώρα είμαστε λίγο καλύτερα.

– Απόψε, λοιπόν, του λέει ο Χότζας,  βγάλε έξω και τις κότες, αύριο το σκύλο και μεθαύριο το γάτο.

Έτσι κάνει ο άνθρωπος και την τρίτη, πια, μέρα πάει χαζοχαρούμενος στον Χότζα, πέφτει γονατιστός και τον προσκυνά, τον ευχαριστεί θερμά για τη βοήθειά του και του λέει:

– Να  ’σαι καλά,  αφέντη Χότζα! Τώρα ανασάναμε. Είμαστε μια χαρά στο σπίτι. Σε ευχαριστούμε πολύ που μας νοιάζεσαι και μας φροντίζεις. Πολλά τα έτη σου!»

 

7-5-2019
Μητράκος  Βαγγέλης


Οδός Εμπόρων