«Χώρα μικρή στην έκταση/ μα στην καρδιά μεγάλη/ στο ραντεβού της λευτεριάς/ παρών φώναξε πάλι»
Διδάσκει πάντα η ιστορία και στο κεφάλαιο Ελλάς γεμάτες οι σελίδες της μ’ απίστευτη ανδρεία Πως οι λίγοι γίνονται πολλοί ασήμαντη του Γερμανού η απειλή πως νικιέται η φοβέρα όταν ο Έλληνας φωνάζει αέρα Το ήξεραν πως ήταν λίγοι δεν ήθελε κανείς να φύγει στο ραντεβού τους με το χρέος προκάλεσαν παντού το δέος Το αίμα τους έκαναν μελάνι με της ψυχής τους τη γραφίδα στη Βίβλο των ηρώων μας πρόσθεσαν χρυσή σελίδα Τέσσερις μέρες κρατά η μάχη μα η μνήμη τους αιώνια δεν τους ζυγώνει η λησμονιά όσα κι αν περάσουν χρόνια Ζητά παράδοση ο εχθρός μα ο Δουράτσος στέκει εμπρός έχει στης στολής τη θήκη της ιστορίας τη διαθήκη Είναι Αλέξανδρος, Λεωνίδας το θάνατο περιφρονεί στο χέρι του κρατά με σθένος Κολοκοτρώνη το σπαθί Τι μου ζητάς να παραδώσω; τα όσια και τα ιερά μου; ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ εσύ θ’ ακούσεις φύγε και χάσου από μπροστά μου Μα κι όταν η μάχη παίρνει τέλος κι αναγνωρίζει ο εχθρός τ’ απίστευτο του Έλληνα το θάρρος πάλι αυτός στέκει εμπρός στους ώμους του για να σηκώσει της περιστάσεως το βάρος Δεν δέχεται να επιθεωρήσει το άγημα τώρα του εχθρού κι απαιτεί ν’ αποχωρήσουν χωρίς αυτοί να παραδώσουν ξίφοι στα χέρια του εχθρού Δεκτές θα γίνουν οι απαιτήσεις γιατί κι οι Γερμανοί ακόμα έχουν ολότελα σαστίσει πως τόσο λίγοι ανδρειωμένοι του Ρούπελ κράτησαν γραμμές κι ανάγκασαν τους Γερμανούς τόσους νεκρούς να ‘ χουν μετρήσει. Αυτά δεν έχουν ξαναγίνει ποτέ ξανά στην ιστορία κι αποδεικνύουνε ξανά γιατί η Ελλάδα είναι αιωνία Χώρα μικρή στην έκταση μα στην καρδιά μεγάλη στο ραντεβού της λευτεριάς παρών φώναξε πάλι Με πίστη πάντα στο ΧΡΙΣΤΟ το μυστικό μας ένα μεθάμε με τ’ αθάνατο κρασί του ’21! Τιμή και δόξα στους αθάνατους μαχητές του Ρούπελ *Τα οχυρά Ρούπελ ήταν έργο του Ιωάννη Μεταξά (όσο κι αν ενοχλούνται
ορισμένοι). Η αρτιότητα τους την εποχή εκείνη τα καθιστούσε ισοδύναμα με
τα οχυρά Ζίγκφριντ των γερμανών και τη γραμμή Μαζινό των γάλλων. Για να θυμούνται
οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι. Είναι επισκέψιμα. Όσοι μπορείτε να πάτε. Υπάρχει κι αυτή η Ελλάδα, που δεν μας
πληγώνει αλλά αντίθετα μας δίνει δύναμη και μας υπενθυμίζει και το δικό μας χρέος. Για την υπογραφή
Λόγια Θέλοντος Νου