Vekrakos
Spartorama | «Βρέχει σιγαλά και επώδυνα στο Παρίσι, Ξανά...», από τον Γεώργιο Κόρδη

«Βρέχει σιγαλά και επώδυνα στο Παρίσι, Ξανά...», από τον Γεώργιο Κόρδη

Γεώργιος Κόρδης 07/09/2018 Εκτύπωση Άρθρα Φιλοσοφία
«Βρέχει σιγαλά και επώδυνα στο Παρίσι, Ξανά...», από τον Γεώργιο Κόρδη
«Γέμισε ο κόσμος κριτές, αναλύσεις και γνώμες απορρίμματα, απόπειρες θλιβερές προσέγγισης μάταιων αληθειών»
Οδός Εμπόρων

...σε βλέπω πίσω από σκοτεινά παράθυρα να κοιτάς με φόβο τους ίσκιους που περνούν. Βαδίζεις σκυφτός, δε θέλεις να μιλάς. Οι σκέψεις δε φεγγαρώνουν πια το πρόσωπό σου. Δε χαιρετάς. Κοιτάς μα δε βλέπεις.

Οι Νύχτες βασανιστικές, οι ελπίδες θαμπές και μακραίνουν. Το φως βουβό και οι φωνές όσων πονούν δε βρίσκουν τόπο να σταθούν, να μαλακώσουν να γυρίσουν πίσω να βαλσαμώσουν την καρδιά.

Τόσα πρόσωπα, πολλά, σε μια μονάχα στενή στιγμή, ενωμένα στο θάνατο. Κι άλλα πολλά που κραυγάζουν βοήθεια, έλεος ζητούν.

Γέμισε ο κόσμος κριτές, αναλύσεις και γνώμες απορρίμματα, απόπειρες θλιβερές προσέγγισης μάταιων αληθειών.

Η λίγη σιωπή που θάταν τιμή και παρηγορία απουσιάζει.

Ο αντίλαλος μονάχα από σπαθιά και εκδικητικές φωνές σπαράσσει το νεκρό σου κορμί κι άλλο θάνατο ζητά και πόνο φέρνει ο κρύος αγέρας και ερημιά η νύχτα κερνά.

Βρέχει σιγαλά και επώδυνα στο Παρίσι, Ξανά...

Καλό ξημέρωμα.

Γεώργιος Κόρδης


Οδός Εμπόρων