Vekrakos
Spartorama | «Ξέρεις απόψε έχει κρύο... », από τον Γεώργιο Κόρδη

«Ξέρεις απόψε έχει κρύο... », από τον Γεώργιο Κόρδη

Γεώργιος Κόρδης 19/07/2018 Εκτύπωση Άρθρα
«Ξέρεις απόψε έχει κρύο... », από τον Γεώργιο Κόρδη
«Θάθελα να ξέρεις πως δεν τρομάζω πια στη σκέψη της αέναης αλλαγής...»
Οδός Εμπόρων

Ξέρεις απόψε έχει κρύο και είναι νωρίς για να κοιμηθούν τα αστέρια. Εξάλλου δεν το συνηθίζουν το χειμώνα αφού δεν μπορούν να βρουν όνειρα μέσα στα περαστικά, παγωμένα σύννεφα.

Θυμήθηκα πως κάποτε νόμιζες πως οι θυσίες είναι αρκετές για να κρατήσουν το θαύμα για πάντα κοντά μας. Ήταν μάλιστα κάποιες φορές που πίστευες, στ΄ αλήθεια θαρρώ, πως αρκούσε μια υπόσχεση ή ακόμη και ένας όρκος μέσα σε μεθύσι ερωτικό για να σταματήσει ο χρόνος και η φθορά των πραγμάτων και των αισθημάτων.

Θυμάμαι πως γελούσες όταν σου έλεγα πως τίποτα δεν είναι αιώνιο πάνω στη γη και πως τίποτα από τα ανθρώπινα δεν στέκεται, πως όλα τρέχουν και αλλάζουν και κυλούν προς τη μεριά του αλλιώτικου και του ξένου.

Δεν ήθελες να καταλάβεις. Αρνιόσουνα τις σκέψεις μου αυτές και κρυβόσουνα σε γέλια νευρικά και σε βλέμματα που τόξευαν το διάτρητο κενό.

Απόψε έχει κρύο και όλα είναι τόσο διαφορετικά! Όλα είναι όπως ποτέ άλλοτε και έτσι που δεν θα ξαναείναι ποτέ. Θάθελα να ξέρεις πως δεν τρομάζω πια στη σκέψη της αέναης αλλαγής και δεν με φοβίζουν πλέον οι ριπές τη βροχής στα θαμπά τζάμια επαρχιακών μισοάδειων καφενείων.

Κι η μοναξιά, να ξέρεις, μια ιδέα είναι θαρρώ που την περιφέρουν όσοι δεν θέλουν να δουν κατάματα την πέμπτη εποχή του έτους, εκείνη με το λαμπερό φως, τις ανθισμένες κατάφορτες αμυγδαλιές και τις απέραντες θάλασσες που γεννά διαρκώς πουλιά και τα αποστέλλει σε γαλάζιους άδειους ουρανούς.

Καληνύχτα...

Γεώργιος Κόρδης


Οδός Εμπόρων