Vekrakos
Spartorama | Δημοτικό Σχολείο Ξηροκαμπίου: «Αφιέρωμα στον Νότη Περγιάλη»

Δημοτικό Σχολείο Ξηροκαμπίου: «Αφιέρωμα στον Νότη Περγιάλη»

Spartorama 30/05/2018 Εκτύπωση Εκδηλώσεις
Δημοτικό Σχολείο Ξηροκαμπίου: «Αφιέρωμα στον Νότη Περγιάλη»
Οργάνωση: Σύλλογος Διδασκόντων και Σύλλλογος Γονέων κια Κηδεμόνων
Οδός Εμπόρων



  

Νότης Περγιάλης, Γέννηση: 16 Αυγούστου 1920, Ανώγεια Λακωνίας, Θάνατος:10 Νοεμβρίου 2009 (89 ετών), Άγιοι Θεόδωροι Κορινθίας

Ο Νότης Περγιάλης (απαντάται και ως Νότης Περιγιάλης, 16 Αυγούστου 1920 - 10 Νοεμβρίου 2009) ήταν Έλληνας συγγραφέας, ηθοποιός, σκηνοθέτης και στιχουργός. Μέχρι το θάνατό του ανέβαζε θεατρικές παραστάσεις με ερασιτεχνική ομάδα στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας. 

Σπούδασε στο θεατρικό Σπουδαστήρι του Βασίλη Ρώτα. Από το 1949 εργάζεται ως ηθοποιός και συγγραφέας στο θέατρο, τον κινηματογράφο και το ραδιόφωνο. Αναδείχθηκε όμως περισσότερο ως ηθοποιός του κινηματογράφου και της τηλεόρασης, ερμηνεύοντας χαρακτηριστικούς ρόλους. Έγραψε πολλά θεατρικά έργα, όπως το "Ο πόνος γεννάει θεούς", που τιμήθηκε με το βραβείο του Καλοκαιρίνειου διαγωνισμού, "Ηλιογέννητη" και "Το κορίτσι με το κορδελάκι", το "Τραγούδι στο Μεσολόγγι" (που σκηνοθετήθηκε από τον Πέλο Κατσέλη στα πλαίσια των γιορτών Μεσολογγίου το 1957), "Ο Άιχμαν και ο παπαγάλος" (1971)[2], «Χρυσό χάπι» και «Αντιγόνη της Κατοχής» (Λαϊκό θέατρο Μάνου Κατράκη 1954, 1958 και 1960 αντίστοιχα), «Μάσκες για Αγγέλους» (Θίασος Έλσας Βεργή 1959), «Τρελλό φεγγάρι» (Άρμα Θεάτρου 1965), «Αυτό το δέντρο δεν το λέγανε υπομονή» (Θίασος Χατζίσκου Νικηφοράκη 1974-5) κ.ά. 

Είναι στιχουργός του πολύ διάσημου τραγουδιού Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι, τη μουσική του οποίου έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις. Επίσης στιχουργός των τραγουδιών Ο λεβέντης, Τι να την κάνω τη χαρά, Το μπλόκο της Καισαριανής, που μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης, του τραγουδιού Γκρεμισμένα σπίτια με μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου, Νυφιάτικο τραγούδι κ.ά. 

Έγραψε το σενάριο και συμμετείχε ως αφηγητής στην τηλεοπτική σειρά Ο Χριστός ξανασταυρώνεται (1975) (τηλεοπτική μεταφορά του ομώνυμου έργου του Νίκου Καζαντζάκη) σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη. 

Συγγραφέας του βιβλίου «Όταν σηκώθηκαν τα δένδρα» (νουβέλα 1971), «Ο Ατάρ δεν πεθαίνει ποτέ» (1971), «Το κόκκινο πουλί», Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα, 1990, 120 σ., (ISBN 960-224-232-9) κ.ά. 

Επίσης των θεατρικών έργων "Η γειτονιά του Τσέχωφ" (1976) (Εθνικό Θέατρο - Νέα Σκηνή - Δεκέμβριος 1976 - Σκηνοθεσία: Ντίνος Δημόπουλος), "Μαγική πόλη" (1963) (Μουσική επιθεώρηση σε συνεργασία με τον Ιάκωβο Καμπανέλλη και μουσική Μίκη Θεοδωράκη), "Άνοιξε την πόρτα" (1986) (Εθνικό Θέατρο - Νέα Σκηνή - Φεβρουάριος 1986 - Σκηνοθεσία: Νίκος Περέλης) και του ραδιοφωνικού έργου του "Το άλογο του Θανάση" (ηχογράφηση του 1954 και σκηνοθεσία Νίκου Γκάτσου όπου συμμετέχει και ως ηθοποιός). Έγραψε τα σενάρια-διασκευές και στα έργα-ραδιοφωνικά σκετς "Λάμπρος και Μαρία" (1954) (Μανώλης Σκουλούδης) και "Ο Αστραπόγιαννος" (1954) (Αριστοτέλης Βαλαωρίτης), τη μουσική επένδυση των οποίων έκανε ο Μίκης Θεοδωράκης. Επίσης έπαιξε και στο ραδιοφωνικό έργο του Παύλου Νιρβάνα "Μαρία η Πενταγιώτισσα" (διασκευή Μαίρης Βεάκη, σκηνοθεσία Μήτσου Λυγίζου και ηχογράφηση του 1958). 

Έργα του έχουν ήδη μεταφρασθεί στην αγγλική, γαλλική, γερμανική και δανική γλώσσα. 

Πρωτοεμφανίστηκε στον θίασο Λεμού (1950), στο Θέατρο "Διονύσια" στην Καλλιθέα. 

Φερόταν να είχε εμπνευστεί από τον ρομαντισμό και τον συμβολισμό, καθώς και από τον Λόρκα. Αντλούσε θέματα από τη ζωή απλών ανθρώπων που περιέγραφε με ευαισθησία και ανθρωπιά. 

Ήταν τακτικό μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών, του Διεθνούς Κέντρου Θεάτρου και του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, του οποίου και έχει βοηθήσει τη δράση. 

Έχει τιμηθεί με το Χρυσό Μετάλλιο της Ιερής Πόλεως του Μεσολογγίου, το Βραβείο των Κριτικών των Εφημερίδων στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. 

Ήταν μόνιμος κάτοικος της Νέας Σμύρνης, Αθήνα.

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια


Οδός Εμπόρων