«Εκλογή στη Μάνη: Αγνές προθέσεις ή προσπάθεια εκβιασμού της Ιεραρχίας;», από τον Ανδρέα Λουδάρο

Ο Δήμαρχος, ο Βουλευτής, ο Περιφερειάρχης, οι οργανώσεις και άλλοι στέλνουν επιστολές, συναντούν τον Αρχιεπίσκοπο… δίνουν τον αγώνα τους τέλος πάντων. 

Το αποτέλεσμα είναι γνωστό σε όλους μας. Κάποιες φορές η Ιεραρχία ευθυγραμμίζεται με τη λαϊκή βούληση και κάποιες άλλες όχι. Άλλωστε είναι πολλές οι παράμετροι και οι διεργασίες μέχρι να καταλήξει η Ιεραρχία στην επιλογή του νέου μέλους της. Διότι όπως έχουν δικαίωμα οι παράγοντες και οι πολίτες κάθε τόπου να έχουν άποψη για το ποιος θα τους ποιμάνει, άλλο τόσο έχει και η Ιεραρχία να επιλέξει ποιον θα εντάξει στους κόλπους της. 

Ωστόσο στην περίπτωση της Μητρόπολης Μάνης τα πράγματα δείχνουν να είναι διαφορετικά. Εδώ δεν έχουμε μια απλή έκφραση επιθυμίας υπέρ υποψηφίου, αλλά μια ξεκάθαρη προσπάθεια επιβολής της υποψηφιότητας ενός κληρικού, σε βαθμό που ξεπερνά ακόμη και την προσβολή. Όταν για παράδειγμα διαμηνύεται προς την Ιεραρχία πως αν δεν μας στείλετε αυτόν που θέλουμε θα σας γυρίσουμε πίσω όποιον άλλον εκλέξετε, τότε το πράγμα ξεφεύγει. 

Αυτή τη φορά δεν έχουμε πρόταση, αλλά τελεσίγραφο. Ένα τελεσίγραφο που προσβάλει την Εκκλησία και αδικεί κατάφορα τον ίδιο τον υποψήφιο. 

Για φανταστείτε να «τρομάξει» η Ιεραρχία και να υποκύψει στις απειλές. Να πουν δηλαδή οι εκλέκτορες, «αφού ο κληρικός αξίζει και τον θέλει ο λαός, ας τον ψηφίσουμε για να αποφύγουμε την ένταση». Τι θα γίνει τότε; Ποιος θα μπορεί μετά να «μαζέψει» τον κάθε τοπικό παράγοντα που βλέποντας το παράδειγμα της Μάνης θα θέλει και εκείνος με τη σειρά του να επιβάλει τον δικό του Δεσπότη; Αν μπορέσει η Μάνη, γιατί να μην μπορεί και η οποιαδήποτε άλλη περιοχή; 

Κι όταν τελειώσει όλη αυτή η ιστορία πόσο σίγουροι είμαστε πως ο νέος αυτός μητροπολίτης θα μπορεί να διοικήσει τη Μητρόπολη του; Εδώ γίνεται προσπάθεια να εκβιαστεί, κατά κάποιο τρόπο, ο Αρχιεπίσκοπος και ολόκληρη η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, στον μητροπολίτη θα κωλύσουν; Θα έχουμε δηλαδή έναν μητροπολίτη αιώνια υπόχρεο σε αυτούς που έφεραν «τα πάνω κάτω» για να τον «διορίσουν»; Ποιος μας διαβεβαιώνει πως όλοι αυτοί που κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατόν για να προωθήσουν τον εκλεκτό τους, δεν θα του πουν την επόμενη ημέρα «εγώ σε έκανα δεσπότη, θα κάνεις ότι σου λέω»; 

Πνευματικό ίδρυμα η κάθε Μητρόπολη αλλά ταυτόχρονα είναι κι ένα Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου. Είναι φορέας εξουσίας και κάτοχος περιουσίας. Άραγε η επιμονή ορισμένων να επιβάλουν τον εκλεκτό τους είναι σίγουρα αγνή, ανόθευτη και πνευματική ή το διακύβευμα είναι τελικά ο… έλεγχος του χεριού που θα βάζει την υπογραφή στο μέλλον; 

Ίσως οι φόβοι μου να είναι άτοποι, να είμαι υπερβολικός και τίποτα από τα παραπάνω να μην ισχύει. Ίσως να είμαι ένας ακόμη δημοσιογράφος που δεν έχει ενημερωθεί σωστά για τα γεγονότα. Ίσως! 

Σε κάθε περίπτωση το να στέλνει κάποιος μήνυμα προς την Ιεραρχία το «φωνή λαού, οργή Θεού» ή να λες σε δημόσιο βήμα πως «οι περισσότεροι μητροπολίτες ίσως να μην γνωρίζουν καν που βρίσκεται η Μάνη» δεν νομίζω πως στο τέλος της ημέρας ενισχύει την υποψηφιότητα του ανθρώπου που θες να προωθήσεις. Ειδικά όταν μεγάλο μέρος της Ιεραρχίας έχει γίνει δέκτης πληροφοριών οι οποίες αμφισβητούν σε μεγάλο μέρος τις πνευματικές προθέσεις εκείνων που θέλουν ντε και καλά να δουν τον δικό τους άνθρωπο στον θρόνο. 

Την Τετάρτη η Μάνη θα έχει νέο μητροπολίτη. Ας ελπίζουμε πως θα επικρατήσει η λογική και η αξιοπρέπεια.

Ανδρέας Λουδάρος, orthodoxia.info