Vekrakos
Spartorama | Πρέπει να υπάρξει ένας έντονος προβληματισμός για το προχθεσινό τροχαίο δυστύχημα

Πρέπει να υπάρξει ένας έντονος προβληματισμός για το προχθεσινό τροχαίο δυστύχημα

Spartorama 27/11/2017 Εκτύπωση Άρθρα Κοινωνία
Πρέπει να υπάρξει ένας έντονος προβληματισμός για το προχθεσινό τροχαίο δυστύχημα
«Άραγε, αποτρέψαμε ποτέ συγγενικά μας πρόσωπα ή άλλους συνανθρώπους μας από το να οδηγήσουν υπό την επήρεια αλκοόλ ή αδιαφορήσαμε; Συμβουλεύσαμε κανέναν να μην τρέχει»;
Οδός Εμπόρων

Το προχθεσινό τροχαίο δυστύχημα, του οποίου ο τραγικός επίλογος μπήκε σήμερα με τις κηδείες σε Σπάρτη και Κροκεές, ήρθε να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο όσων έχουν συμβεί στον τόπο μας τα τελευταία χρόνια. Κάθε φορά μιλάμε για θλιβερούς απολογισμούς, για οδύνη για τις αδικοχαμένες ζωές, για την θλίψη των οικογενειών που μένουν πίσω. Μετά συνεχίζουμε την καθημερινότητά μας μέχρι το επόμενο δυστύχημα που θα μας κλονίσει. Όσο σκληρά κι αν ακουστούν, θα ήθελα να γράψω δυο λόγια:

Κοινό γνώρισμα στα περισσότερα θανατηφόρα τροχαία στην περιοχή μας είναι ότι οδηγούσαν νέα παιδιά, ξημερώματα, το πιο πιθανό πιωμένα ή παρασυρμένα από την «αρρώστια» της υπερβολικής ταχύτητας. Μάλιστα κάποια είχαν τρακάρει και στο παρελθόν, αλλά δεν πήραν το μήνυμα. Στα δύο πιο πρόσφατα συμβάντα οι νέοι αυτοί άνθρωποι «έφυγαν» ακαριαία, έχοντας βγει από την πορεία τους και ύστερα από σφοδρές συγκρούσεις με αντικείμενα εκτός δρόμου. Προχθές, δυστυχώς, είχαμε μετωπική με άλλο αυτοκίνητο, που πήγαινε κανονικά στην πορεία του, με αποτέλεσμα δύο ακόμα συμπολίτες μας να χάσουν αναπάντεχα τις ζωές τους και ένας ακόμα να είναι πολυτραυματίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υπόλοιπη ζωή του. Ολόψυχα του εύχομαι να επουλωθούν τα σωματικά και ψυχικά του τραύματα.

Από κει και πέρα, δεν πρέπει να υπάρξει ένας έντονος προβληματισμός; Δεν πρέπει να αναζητηθούν λύσεις γι’ αυτό το κακό; Δεν πρέπει να ψάξουμε για τα αίτια;

Θα μιλήσει κανείς ανοιχτά για τη νοοτροπία που έχει «ποτίσει» μεγάλη μερίδα της νεολαίας μας για ξενύχτι με αλκοόλ και μετά επιστροφή στο σπίτι με οδήγηση υπό ακατάλληλες συνθήκες; Θα συνεχίσουμε να αδιαφορούμε για τις «κόντρες θανάτου» που γίνονται και στον τόπο μας; Δεν θα πρέπει να μας απασχολησει η διαρκώς επιδεινούμενη οδηγική συμπεριφορά της πλειοψηφίας των Ελλήνων; Πρόκειται για ένα εκρηκτικό μείγμα αυθαιρεσίας, τσαμπουκά, ανοησίας και ψευτομαγκιάς. Τι προκάλεσε αυτή την αφόρητη κατάσταση; Η έλλειψη παιδείας; Η άγνοια κινδύνου; Ψυχολογικά συμπλέγματα; Η έλλειψη στοιχειώδους σεβασμού στη ζωή που μας έχει δοθεί, αλλά και στη ζωή του συνάνθρωπου;

Δεν πρέπει, επίσης, να αναρωτηθούμε για την απουσία, εδώ και τρία τουλάχιστον χρόνια, τακτικών ελέγχων από την Τροχαία στους δρόμους (με κεντρική απόφαση) στο πλαίσιο ενός τάχα πιο «φιλικού προσώπου» προς τον δοκιμαζόμενο οικονομικά πολίτη; Με λίγα λόγια, «δεν σας ρίχνουμε πρόστιμα και αφήνουμε τους δρόμους να γίνουν ζούγκλα…». Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας δεν θα έπρεπε (χωρίς τα γνωστά «παραθυράκια») να αφαιρεί για πάντα ή τουλάχιστον για πολλά χρόνια τα διπλώματα των οδηγών που προκάλεσαν ατυχήματα εξαιτίας μεγάλης κατανάλωσης αλκοόλ ή υπερβολικής ταχύτητας; Τέλος, σε όλα αυτά να προσθέσω ως επιβαρυντικά τους επικίνδυνους -κυρίως παλαιούς- δρόμους, την κακή συντήρηση που γίνεται στα οχήματα λόγω οικονομικής στενότητας, αλλά και την γήρανση του στόλου των αυτοκινήτων της Χώρας μας λόγω της αδυναμίας των περισσοτέρων να αγοράσουν καινούργια.

Είναι πολλά αυτά που θα ήθελα ακόμα να γράψω, αλλά θα σταματήσω εδώ γιατί ίσως η αγανάκτηση δεν είναι καλός σύμβουλος. Απλά θα ολοκληρώσω με την ευχή να κοιταχτούμε όλοι μας στον καθρέφτη και να αναλογιστούμε τι ευθύνες έχουμε. Τι λάθη και παραβάσεις κάνουμε όταν οδηγούμε; Μιλάμε στο κινητό; Τρέχουμε υπερβολικά; Προσπερνάμε σε ακατάλληλα σημεία; Παρκάρουμε παράνομα; Πίνουμε λίγο παραπάνω σε καμιά έξοδο; Αγνοούμε τη σήμανση ή τα φανάρια; Σεβόμαστε τις διαβάσεις των πεζών;

Άραγε, αποτρέψαμε ποτέ συγγενικά μας πρόσωπα ή άλλους συνανθρώπους μας από το να οδηγήσουν υπό την επήρεια αλκοόλ ή αδιαφορήσαμε; Συμβουλεύσαμε κανέναν να μην τρέχει; Προσπαθήσαμε να πούμε ποτέ δυο λόγια, ιδίως σε νέους ανθρώπους, για το ποια είναι η πραγματική μαγκιά και για το ότι το τιμόνι είναι ένα «όπλο» που θέλει προσεκτικό χειρισμό;

Καλά τα ευχολόγια, αλλά οι πράξεις του καθενός μας κάνουν τη διαφορά...

Υ.Γ. Να προσθέσω και κάτι ακόμα. Πολλοί λένε ότι το τίμημα για τα διόδια του αυτοκινητόδρομου προς Τρίπολη είναι υψηλό. Μπορεί να’ ναι κι έτσι. Το τίμημα, όμως, μίας σύγκρουσης με τον απέναντι (στον παλιό και άκρως επικίνδυνο δρόμο), ενώ εσύ πας κανονικά στον δρόμο σου, ποιο είναι άραγε;

Ανάρτηση συμπολίτη μας στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης


Οδός Εμπόρων