Παρασκευή, 26 Απριλίου 2024
Σχόλιο συμπατριώτη μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Δεν συνηθίζω να κάνω πολιτικά σχόλια στο FB κι αυτό εδώ δεν
έχει τέτοιο χαρακτήρα. Είναι περισσότερο κοινωνικό. Σήμερα, λοιπόν, κλείνουν
δυο χρόνια από το δημοψήφισμα – παρωδία. Θυμάμαι τα -πραγματικά ακατανόητα-
πανηγύρια στο Σύνταγμα, αλλά πιο πολύ θυμάμαι το εμφυλιοπολεμικό κλίμα που είχε
δημιουργηθεί τις προηγούμενες ημέρες με σχόλια περί Γερμανοτσολιάδων, Εφιαλτών,
προσκυνημένων κτλ. Συγγενείς δεν μιλιόντουσαν, ένταση σε καφενεία, μαγαζιά,
διαδίκτυο, αναφορές στον Εμφύλιο που κανείς από τις νεώτερες γενιές δεν έζησε
κι ελάχιστοι γνωρίζουν την πραγματική ιστορία του κτλ. Ευτυχώς το επόμενο διάστημα του δημοψηφίσματος η ένταση
εκτονώθηκε γρήγορα και σ΄ αυτό συνετέλεσε η θεαματική όσο και αναμενόμενη
κωλοτούμπα των κυβερνώντων, που έκανε τα επιχειρήματα περί προδοσίας να
μοιάζουν κακόγουστο αστείο. Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Μετά από δύο χρόνια αναρωτιέμαι: Φυσικά θα μπορούσα να γράψω πολλές ακόμα τέτοιες ερωτήσεις,
αλλά νομίζω ότι η ουσία δεν θα αλλάξει. Το δικό μου συμπέρασμα είναι ότι
δυστυχώς οι περισσότεροι δεν μαθαίνουν από τα λάθη τους. Εύκολα τσιμπάμε στην
προπαγάνδα, στην πλειοψηφία απουσιάζει η αυτοκριτική και φυσικά η αναζήτηση "θαυματοποιών" συνεχίζεται. Είχα την ελπίδα ότι η οικονομική κρίση θα "βοηθήσει" στον περιορισμό της κρίσης αξιών. Γελάστηκα...