Vekrakos
Spartorama | «Συνάντησα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου...», από τον Γεώργιο Κόρδη

«Συνάντησα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου...», από τον Γεώργιο Κόρδη

Γεώργιος Κόρδης 09/02/2019 Εκτύπωση Άνθρωποι! Άρθρα
«Συνάντησα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου...», από τον Γεώργιο Κόρδη
«Συνάντησα κι λίγους άλλους που δεν ήταν ούτε ενδιαφέροντες ούτε βαρετοί...»
Οδός Εμπόρων

Συνάντησα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου. Γιατί έτυχε, γιατί έπρεπε, γιατί δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Συνάντησα πολλούς ανθρώπους. Οι χειρότεροι ήταν οι διανοουμένοι, όσοι εξ επαγγέλματος ασχολιόντουσαν με το "πνεύμα". Όλοι, σχεδόν, έπασχαν από την ίδια αρρώστια. Νομίζαν πως ξέρουν κάτι που οι άλλοι, οι πολλοί αγνούν. Κάτι που τους κάνει ανώτερους και διαφορετικούς, ικανούς να κατανοούν περισσότερο και να ζουν βαθύτερα τη ζωή. Μερικοί μάλιστα είχαν την ψευδαίσθηση πως μπορούσαν να ξαναφτιάξουν τη ζωή καλύτερα κι απ΄ τον ίδιο το Θεό.

Συνάντησα πολλούς ανθρώπους στη ζωή μου. Άλλοι ήσαν ενδιαφέροντες που είχαν να πουν κάτι, άλλοι βαρετοί που μηρυκάζανε όσα είχαν ακούσει.

Συνάντησα κι λίγους άλλους που δεν ήταν ούτε ενδιαφέροντες ούτε βαρετοί. Δεν μπορούσες οσο κι αν ήθελες-που ήθελες- να τους βάλεις πουθενά.

Ασίγαστες ψυχές, παλαβωμένοι, γεμάτες έρωτα ψυχές που δε νοιάζονταν αν αρέσουν η όχι. Μίλαγαν συνήθως άμα υπήρχε λόγος με λίγα σταράτα λόγια χωρίς κανένα βάθος και υπονοούμενα. Δεν φιλολογούσαν σχεδόν ποτέ μιλώντας για πράματα που δεν είδαν στα μάτια τους, ούτε νομίζαν πως ξέρουν. Έλεγαν για όσα έζησαν μονάχα. Άλλοι απ?αυτούς ήταν αλήτες, χαμένα κορμιά, αλάνια, αλλά και νοικοκυρέοι και φρόνιμοι, άνθρωποι του μεροκάματου που πάλευαν να τα φέρουν βόλτα.

Συνάντησα πολλών λογιών ανθρώπους. Ζήλεψα τους τελευταίους ανήκοντας ο άθλιος στην πρώτη κατηγορία των ανέραστων λογάδων που ολοένα χτίζουν παλάτια με κενές λέξεις και νομίζουν πως κατέχουν το μεγάλο μυστικό.

Γεώργιος Κόρδης


Οδός Εμπόρων