Vekrakos
Spartorama | Η Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης προτείνει το τελευταίο μυθιστόρημα «Χίλιες ανάσες» της αγαπημένης μας Ιωάννας Καρυστιάνη

Η Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης προτείνει το τελευταίο μυθιστόρημα «Χίλιες ανάσες» της αγαπημένης μας Ιωάννας Καρυστιάνη

Spartorama 20/11/2018 Εκτύπωση Δημοτικά Πολιτισμός
Η Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης προτείνει το τελευταίο μυθιστόρημα «Χίλιες ανάσες» της αγαπημένης μας Ιωάννας Καρυστιάνη
Κείμενο: Πηνελόπη Χριστάκου, δασκάλα στο 4ο Δημοτικό Σχολείο Σπάρτης
Οδός Εμπόρων

Το τελευταίο μυθιστόρημα «Χίλιες ανάσες» της αγαπημένης μας Ιωάννας Καρυστιάνη διαβάσαμε στη Λέσχη μας και σας το προτείνουμε ανεπιφύλακτα. (εκδ. Καστανιώτη).

Ο μύθος ξεδιπλώνεται μέσα σε 10 μήνες. Από τον Αύγουστο του 2015 έως τον Μάιο του 2016.

Ο τόπος που εκτυλίσσεται  είναι «ένας ξεχασμένος τενεκές στην αποθήκη της θάλασσας» , ένα μικρό, ασήμαντο νησί του Αιγαίου, το Κουκούτσι. Παλαιότερα το έλεγαν Λιθάρι, αλλά το ξαναβάφτισαν, γιατί «οι φαταούλες κυβερνώντες ροκάνισαν τον καρπό του ιδρώτα γεωργών, κτηνοτρόφων κι αλιέων και έφτυσαν στα μούτρα τους το κουκούτσι». Η Καρυστιάνη διαλέγει ένα μικρό τόπο, μια μικρογραφία της κοινωνίας του σήμερα, γιατί εκεί είναι όλα γνωστά. Και τα ορατά και τα άδηλα. Γιατί εκεί ο καθένας έχει τον ρόλο του. Ουδείς υπεράριθμος.

Με φόντο λοιπόν το Κουκούτσι η Καρυστιάνη ξεδιπλώνει την ιστορία της και μάς παρουσιάζει τα πρόσωπα που θα πρωταγωνιστήσουν. Τρεις φίλες, η Πηγή, η Πέπη και  η Πόπη (τα τρία Π) , ο Ηλίας, ο Ισίδωρος , ο νεκρός Στέλιος (η άλλη τριάδα της ιστορίας) η Αμαλία, η Νίνα, η Ελίζαμπεθ, ο Θόδωρος.

Τα τρία Π, τρεις μεσήλικες γυναίκες, καθημερινές, συνηθισμένες, που τις δένει μια δυνατή φιλία παιδιόθεν. Η φιλία τους μπορεί να δοκιμάστηκε μέσα στον χρόνο, μπορεί να λύγισε, μπορεί να υπήρχαν περίοδοι που δεν συναντιόνταν,  αλλά ποτέ δεν έπαψαν ν’ αγαπιούνται και να νοιάζονται η μια για την άλλη.

Ο αιφνίδιος θάνατος του συζύγου της Πηγής στέκεται η αφορμή να ξανασμίξουν οι τρεις φίλες , με σκοπό να στηρίξουν την Πηγή και να ελαφρύνουν το πένθος της. Στις συναντήσεις τους αναβιώνουν  το παρελθόν, αναμοχλεύουν μνήμες, προβληματίζονται για τη ζωή τους, μελαγχολούν. Ξεδιπλώνουν αναμνήσεις με κυριότερη τον πνιγμό της Νίνας, 40 χρόνια πριν, τον Σεπτέμβρη του 1975. Ένας πνιγμός που στιγμάτισε τη ζωή τους, που τις ταλαιπωρεί ακόμα και σήμερα , ενώ παράλληλα γεννά πλήθος ερωτημάτων κι αμφιβολιών.

Ο αθάνατος θάνατος πανταχού παρών στα μυθιστορήματα της Καρυστιάνη. Τώρα η τραγική της ηρωίδα, η Πηγή Βογιατζή, «διαλυμένη από τις νυχτερινές υπερωρίες του μυαλού, τις σκέψεις που τραύλιζαν το κεφάλι της» πασχίζει να γεμίσει το κενό του χαμού και αναρωτιέται γιατί ο θάνατος να μην ήταν πιο απλός, «θάνατος μεν, αλλά με λίγο έλεος για τις νύχτες».

Αλλά έτσι είναι η ζωή. «Η ζωή τρίβεται πάνω στους ανθρώπους κάποιες φορές σαν χαδιάρα γάτα, άλλες σαν βούρτσα απολέπισης και άλλες σαν καλοακονισμένο λεπίδι, που γδέρνει, γδέρνει αλύπητα»

Η συγγραφέας με τη δική της μοναδική μαεστρία, μας προτρέπει μέσα στη δύσπνοια της εποχής μας, να βρούμε τις ανάσες, τις χίλιες κι άλλες τόσες αν χρειαστεί, προκειμένου να συνεχίσουμε!

Γιατί «τι σκατά κάνουν στη ζωή οι άνθρωποι, αν μία στο τόσο δεν νιώθουν τον συναγερμό του θεσπέσιου, αν δεν πέφτουν ξεροί από κάτι πανηγυρικό και μαγεμένοι ατενίζοντας το παλλόμενο σχήμα μιας πολλά υποσχόμενης έντασης, αν τα φυλλοκάρδια τους δεν βαράνε μεθυσμένα στο αγνάντιο μιας γλυκιάς προσμονής;»

"Οι χίλιες ανάσες" είναι ένα σημαντικό λογοτεχνικό έργο με εξαιρετικό γλωσσικό αισθητήριο. Το ύφος σκληρό και στιβαρό, ενίοτε λυγμικό, αλλά και με ανάσες χιούμορ και αισιοδοξίας. Πολλές προτάσεις βαθιά ποιητικές κι άλλες σκληρά ρεαλιστικές κι αδυσώπητες. Στιγμές ζοφερές αλλά και στιγμές φωτεινές κι ελπιδοφόρες. Είναι αδύνατον ο αναγνώστης να το ξεφυλλίσει  γρήγορα, γιατί θέλει ν΄ απολαμβάνει την κάθε λέξη, να σκέφτεται, να προβληματίζεται, να συναισθάνεται, να συναντά τον εαυτό του.

Σαν  Λέσχη Ανάγνωσης εκφράζουμε την  ευγνωμοσύνη μας που υπάρχουν τέτοια βιβλία.

Για τη Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης

Πηνελόπη Χριστάκου

Δασκάλα στο 4ο Δημ. Σχ. Σπάρτης.

 


Οδός Εμπόρων